olmasın.-ağlamsındı.
-Qorxma balam, heç ne olmayacaq.-anası ona yaxınlaşıb üzünü oxşadı.-Gedib göreceksen ki, heç neleri yoxdur.
-İnşallah ana, inşallah.-Xeyal artıq hıçqıran ve burnunu sallayaraq barmaqları ile oynayan qızının üzünden öpdü.-Şahzadem, nenegili incitme, yaxşı?
Gülay ise onun eli ile onu yana iteleyib küskün şekilde başını nenesinin sinesine qoydu.
Qospital, Elinin emeliyyata alındığı mertebenin dehlizi. Hüseyn oturacaqda oturub gözlerini yumaraq elleirini üzü beraberliyinde birleşdirib üreyinde dua edir, Yusif elleri cibinde dehlizde o baş-bu başa gezinir, Eli ile birlikde gelen komandir özünü divara söykeyib dayanır, İsmayıl ise telefonda veziyyeti atasına başa salırdı. Bu vaxt emeliyyat otağının qapısı açıldı ve bir tibb bacısı çıxıb dehliz boyu qaçmağa başladı. Yusif celd onu saxlayıb Elinin xeber almaq istese de o:
-İndi vaxtım yoxdur, telesmeliyem.-deye açıqlama vermedi. Bir deqiqe keçmedi ki, hemin tibb bacısı elinde qan flakonu geri qayıdanda Yusif:
-Heç olmasa yaşayıb yaşamayacağını de.-deye yeniden onun qabağını kesdi.
-Çox qan itirib, biz de elimizden geleni eleyirik.-deyen tibb bacısı yeniden emeliyyat otağına qayıtdı.
Atası ile danışsa da bir gözü onlarda olan İsmayıl nehayet söhbetini sonlandırıb Yusifgile yaxınlaşdı.
-Ne deyir?-deye otağı işare eledi.
-Çox qan itirib. Hele bunu ağzından gücle aldım.
-Hüseyn, Elinin qan qrupu hansıdır?-deye elini onun çiynine qoyan İsmayıl soruşdu.
-Menfi iki.-Hüseyn yorğun ve meyus halda gözlerini açmadan dillendi.
-Aramızda menfi iki var? Mende dörddür.
-Men de müsbet birdir.-deye Yusif bir ehtimal sual dolu baxışlarla dönüb komandire baxdı.
-Müsbet iki.-deye o da çiyinlerini çekdi.
Onlar belece bir müddet bu meseleni müzakire etdiler. Beş-on deqiqe keçmedi ki, emeliyyat otağında çıxan hekim veziyyetin ağır olduğunu ve ellerinde olan qanı vurduqlarını dedi, amma her ehtimala qarşı qan tapmalarını tövsiye eledi.
Xeyalgil özlerini xestexanaya yetirende gece olmasına baxmayaraq

<< 1 ... 512 513 [514] 515 516 ... 558 >>