düneni xatırlayaraq elini illerden beri ilk defe boş qalan sinesine apardı-Sen de meni qoyub getdin.-deye köks ötürdü.
-Onun itmeyi yaxşı oldu. Şexsen men sevindim.-deye Sevda soyuqqanlılıqla dillendi.
-Sevda, Sevda, niye ele deyirsen? Sen ki onun menim üçün nece...
-Nece ne? Deyerli? Sevil, gözünü aç, heyatı gör biraz. Heyat o sepden ibaret deyil. Sen bir heçi gözleyirsen, Sevil. Bir heçin ümidile yaşayırsan.
-Men heç kimi gözlemirem.-Sevil ağlamsınaraq sesini qaldırdı.
-Gözleyirsen! Senin özünden xeberin yoxdur, bacı!-Sevda da sesini qaldırdı.-Her axşam bir sen idin, bir de o deyerli sepin. Deli kimi onunla danışırdın. Üç il keçib e, bacı, üç il. Üç ile üç min dene qız deyişib, sen ise..-Sevda susub ah çekdi, sonra daha sakit şekilde,-Xelille evlenseydin, belke biraz ağıllanardın, fikrin erinin yanında olardı. O axmaq da türmeye düşmeye vaxt tapdı.
-Onun adını çekme!-Sevil dişlerini qıcayaraq sesini qaldırdı.
Ele bu vaxt Xalide xala çöl qapıdan içeri girdi. Onsuz da bu heyatda xoş gün görmeyen bu qadını bir ile yaxın idi ki, tutulduğu xestelik daha da elden salmış, qocaltmışdı.
-Ne olub, a qızlar?-deye maraqla qızlarına baxdı.
-Mamiş, durmusan?-Sevil anasını qucaqlayaraq yanağından öpdü.
-Bacnla niye yola getmirsiniz, yene de?
-Yox, niye yola getmeyek ki?-deye Sevil bacısına göz-qaş eleyerek-Prosto o yene de mene sataşırdı, deyir ki, süd isteyirsen? Men de qışqırıram ki, onun adını çekme, iyrenirem.-dedi.
-He mama, neyleyim, bunu cırnatmaqdan xoşum gelir de.-deye Sevda heç ne olmamıştek dillendi.
-Dalaşmayın, bir-birinizi incitmeyin. Bizim burada bir-birimizden başqa kimimiz var ki, burada?-deye Xalide xala köks ötürerek qızlarını qucaqladı.
Ayanın qeza xeberini televizordan eşiden Asya vaxt itirmeden Sevince zeng eleyib ona da xeber vermişdi. Her ikisi bu olanlara inana bilmir, telefonda qarşılıqlı ağlaşır ve ne edeceklerini düşünürdüler.
Xestexanada ise geceye nisbeten sakitlik idi. İlkinin cenazesi seher tezden evine yola salınmışdı. Doğrudan

<< 1 ... 516 517 [518] 519 520 ... 558 >>