qulağına qoydu.
-Eşitdim Sevinc. Ramindir o?
-He, he, deyir ki...
-Ona de ki, metronun çıxışında meni gözlesin. Bir de vatsapla onun nömresini mene at.
-Yaxşı, bu deqiqe.
Sevinc telefonu söndürüb Yusifin dediklerini Ramine çatdırdı. Onun nömresini Yusife gönderdikden sonra Raminle birlikde xestexanadan çıxdılar. Sevincgil eve qayıtdılar, Ramin ise Yusifin dediyi yerde onu gözledi.
İsmayıl telefonu söndürüb narahat şekilde dehlizde gezişen Hüseyne yaxınlaşdı.
-Hüseyn, narahat olma, qan tapıldı.
-Doğrudan?-yuxusuzluqdan üz-gözü şişen Hüseynin üzüne sanki işıq geldi.
-He, Yusifle danışdım. Yoldadır, Raminle gelirler.
-Ramin?-Hüseyn gözlerini qıyıb xatırlamağa çalışdı.
-Ramin de, Ayanın qardaşı. Onun da qan qrupu menfi iki imiş.
-Bes o haradan xeber tutub?
-Uzun söhbetdir, sonra bir ara danışaram. İndi esas olan Elinin sağalmağıdır.
Bu vaxt Hüseynin telefonu zeng çalmağa başladı. Gülnar idi.
-Alo, he Gülü?
-Hüseyn, men bizimkilerden soruşdum e, o qan qrupundan yoxdur.
-Tapıldı Gülü, narahat olma.
-Doğrudan? Kimdir ki?
-Bir tanışdır. İndi yoldadır, gelir. Mama oyanmayıb hele?
-Yox, narahat olma, mışıl-mışıl yatır.
-Gülü, qurban olum, ele ele ki, mama televizora, xeberlere baxmasın. Öyrense, üreyi zadı tutacaq.
-Qorxma, ezizim, men elimden geleni eleyecem. Amma onu da deyim ki, Melahet xala öyrenib, bayaq zeng elemişdi. Uje yoldadırlar, gelirler.
-Yaxşı da? Heç olmasa, gelende mamaya heç ne belli elemesinler.
-Ele özü de mene tapşırdı ki, Meleykeye heç ne deme. Men özüm bir behane uyduracam. Yaxşı Hüseyn, deyesen uşaq ağlayır, men gedib baxım, sonra mama oyanar.
-Yaxşı, canım. Sen olmasaydın, men neyleyerdim?
-Men olmasaydım, başqası olacaqdı. Ne ise, söhbete tutma. Helelik.
-Helelik.
Elinin xeberini eşiden Kenanla Eleddin onun yanına getmek üçün dayanacaqların birinde marşrut gözleyirdiler. Bu vaxt dayanacağa çatan marşrutdan yanında bir qızla düşen Leylanı gördüler. Eleddin onu görmeyine sevinmeye macal tapmamış yanındakını görüb duruxdu,

<< 1 ... 519 520 [521] 522 523 ... 558 >>