üçdür. Tapa bilmemisiniz ki?
-Eslinde Ra...-onu göstermek üçün arxaya çevrilen İsmayıl onu görmeyib,-bıy, bu hara getdi?-deye teeccüble yanındakılara baxdı.
-Belke içeri keçib?-deye Yusif qanverme otağının qapısını aralayaraq içeri boylandı ve özü de içeri gire-gire digerlerine ardınca gelmelerini işare eledi.
Biraz sonra her şey belli oldu. Yusifgilin başı Mehdi ile söhbete qarışan ara Ramin yene içeri qayıtmış ve tibb bacısına yalvar-yaxarla halının pisleşeceyi teqdirde bütün mesuliyyetin ona aid olduğunu bildiren izahat yazmış ve Eli üçün qan vermişdi. Ele Yusifgil onun yoxluğunun ferqine varıb otağa keçende Ramin izahatı yazmaqla meşğul idi. Hüseyn ise sevincinden az qala ağlayır, ona nece teşekkür edeceyini bilmirdi.Olanlardan on güne yaxın vaxt keçmiş, cırhacırlı avqust başlamışdı. Artıq bir hefteden sonra özüne gelen Elinin veziyyeti ise get-gede yaxşılaşırdı. Onun oynamasına doğmalarını sevindirmişdi. Bele ki, Eli ora düşenden beri palatası bir gün de boş qalmır, gelib-geden eksik olmurdu. Hetta Raminle Xeyal da onun ziyaretine gelmişdiler. Lakin heç biri ona Ayan haqqında heç ne dememişdi. Oğlunun veziyyetini o yaralanandan bir neçe gün sonra öyrenen Meleyke xala ise qospitalla xestexana arasında qalmışdı. Xatire ile Ilkinin atası da oyanmışdılar. Tekce Ayının veziyyetinde deyişiklik yox idi.
Marşrut növbeti dayanacağa çatanda Eleddin ilk minenlerden olan Ilaheni görcek narahat şekilde ayağa qalxıb ona yer verdi. Onu görüb üzünde güller açan Ilahe teşekkür edib oturdu, lakin çox keçmedi ki, ayaq üstde qalan başqa bir qadını görüb ayağa duraraq yerini ona verdi. Bu Eleddinle danışmaq üçün yaxşı fürset idi. Bir eli ile tutacaqdan tutub üzü pencereye dayanmış Eleddine sarı bir-iki addım atdı.
Çekine-çekine:
-Salam, necesiniz?-deye soruşdu.
-Yaxşıyam sağolun. Siz necesiniz?- deye Eleddin gücle gülümseyerek cavab verdi.
-Men de yaxşıyam. Şeyy...ee...men keçen defekine göre sizden üzr isteyirem.
-Neye göre?-Eleddin qaşlarını çataraq ona

<< 1 ... 522 523 [524] 525 526 ... 558 >>