derinden nefes almağa başladı-Uff...öldürmüşdün bizi.-sonra üzünü gözlerini iri açıb narahat ve fikirli şekilde yerinde vurnuxan Ismayıla tutdu, kinaye ile-Bayaqdan vecine deyildi?-deye başını buladı.
Lakin Ismayıl ona vermeyib maşını ise saldı. Maşın yavaş-yavaş irelilemeye başladı. Kenan ise çekine-çekine ona baxıb:
-Yene tormoz vermeyeceksense men söhbetime davam eleyim?-deye soruşdu. Ismayıl susur ve gözlerini yoldan çekmirdi.-Susmaq razılıq elametidir. Demeli bele, biz biraz Seville söhbet eledik. Bunların toyuna on gün qala oğlanın babası ölür, toy texire düşür. Ele bil Allah da bu toyu istemirmiş. Deyirler heç olmasa kişinin qırxını yola verek, sonra yüngülvari kompaniya eleyerik. Qırxın çıxmağına on-on beş gün qala gede dinc durmur, kruqundan bir-iki neferle birleşib maşın zad oğurlayırlar. Sonra da gedir türmeye. Sevilin anası da nişanı atdırır, deyir men qızımı oğruya vermerem, qardaşım oğlu olsa da. Amma sonra arvad fikirden pis xestelik tapır. Ele o erefelerde bunların qonşuluğuna Ressamlıqda işleyen bir müellime köçür. Sevilin şekil çekmek istedadını, hevesini görüb akademiyaya girmek üçün onu heveslendirir. Biraz onun, biraz da Züleyxanın kömeyile Sevil indi Ressamlıq Akademiyasında oxuyur. Hem de işleyib anasının iyne-dermanlarına, evin yüküne kömek eleyir. Ele senin qabağına çıxan gün de iş axtarırmış.
Ismayıl ise bu qeder danışığın qabağında dinmir, gözünü yoldan çekmirdi. Onun laqeydliyini gören Kenan yeniden maraqla ona baxıb:
-Nese demeyeceksen?-deye soruşdu.
-Ne demeliyem?-Ismayıl yalnız indi ona baxıb kinaye ile soruşdu-Bunları mene danışdığın üçün sene teşekkür elemeliyem? O insan meni maraqlandırmır, men o defteri çoxdan bağlamışam. Seni bilmirem amma men keçmişimle yaşayan insan deyilem. Keçmişimle edavet de aparmıram. Keçmiş keçmişde qaldı.
Bu defe susmalı olan Kenan olmuşdu. Ismayılın bu laqeydliyi ve özünü müdafie edercesine danışması ise sadece daxili gerginliyini boğmaq üçün idi.
Qardaşı özüne gelenden beri üzü gülmeye başlayan

<< 1 ... 525 526 [527] 528 529 ... 558 >>