olanların yarısı oradadır. Men onun da yoxluğuna döze bilmerem.-özünden ixtiyarsız gözünden süzülen bir damcı yaş onu özüne sanki getirdi. Tez-telesik gözlerini silib sual ve yalvarış dolu baxışlarla Yusife baxdı.
-Senin gözlerin qızarıb, davleniyan var deyesen. Men medses...-Yusif qapıya doğru getmek isteyirdi ki Eli:
-Yusif,-deye bu defe amirane terzde onu çağırdı,-ya mene adam kimi cavab vereceksen, ya da redd olub buradan gedeceksen!
-Yaxşı, esebleşme.-Yusif ondan ferqli sakit ona yaxınlaşıb yanında oturdu. Hele de Elinin elinde qalan telefonu götürüb ekrana baxdı, teessüfle başını bulayıb Eliye baxdı,-haradan öyrendiyin aydın oldu. Sen yaralanan gün Ayanın toyu idi, amma gece gelin maşını avariya düşdü, bey öldü, Ayan sağ qaldı, amma...
-Ne Yusif?! Amma ne?!-Eli esebinden yeniden çarpayını yumruqladı.
-Ayan komadadır.
-Ne?!-bu Elinin telaşına telaş qatdı.-Nece yeni komadadır? Bilirsen bu ne demekdir?-özünden ixtiyarsız Yusifin yaxasından tutub silkelenmeye başladı.
-Eli, özüne gel! Sene bele heyecan olmaz.
-Meni onun yanına apar.-Eli ellerini onun yaxasından çekib ayaqlandı.
-Hara? Sene bele qefil ayağa qalxmaq olmaz!-onun ayağa qalxdığını gören Yusif onu sakitleşdirmeye çalışsa da Eli artıq idareolunmaz halda idi. Gözleri qızarmış, heyecandan bütün bedeni esirdi.
Tek başına bacara bilmeyeceyini gören Yusif tibb bacısını sesledi. Içeri gelen tibb bacısı da Elinin bu halda görüb telaşlandı, sonra her ikisini danladı. Eliye bir sakitleşdirici vurduqdan sonra o yuxuya getdi. Indi de Yusif deli kimi dehlizde vurnuxur, ne edeceyini bilmirdi.
Uşağı yatıran Gülnar astaca otağın qapısını örtüb qonaq otağına keçdi.
-Axır ki yat...dı...-lakin gördüyü menzere qarşısında duruxdu. Bele ki divanda oturan Ayan bir elinde kağız parçası, digerinde şekle benzeyen başqa bir kağız parçası ile gözleri dolmuş şekilde ona baxırdı. Divanın üstü şekiller ve qutularla dolu idi.-Ne olub burada?-deye telaşla ona yaxınlaşdı. Onun yanında oturanda ise teeccüb ve telaşı daha

<< 1 ... 530 531 [532] 533 534 ... 558 >>