olurdu:Xatire yene de sevgide xesisliyini, Xeyal ise üreyinin böyüklüyünü gösterirdi. O yene de bu böyük ürek sahibine aşiq olur, öz xesisliyine göre ise utanırdı.Xestexananın heyetine ayaq basdığı andan Elinin içinde qeribe bir heyecan baş qaldırmışdı. Üreyi telesir, el-ayağı esirdi. Baş qaldıran hem de bu xestexana ile bağlı xatireleri idi. Xoş olmayan xatireler. Üç il evvel. Aprel günü. Bıçaqlanma. Ayan. Qan qoxusu. Xatırladıqca burnuna yeniden hemin qan qoxusu geldi. Başının fırlandığını hiss eleyerek özünü el ağacına dayayıb gücle dayandı.
-Eli, ne oldu?-deye bu an Hüseyn onun qolundan tutub telaşla soruşdu.-Narahatsansa qayıdaq.
-Yaxşıyam, qorxma.-gözlerini yumub-açan Eli özünü gümrah göstermeye çalışdı.-Men bura qayıtmaq üçün gelmemişem. Gedek.-deye yoluna davam eledi.
Binaya daxil oldular. Pillekenler. Bu pillekenler onu Ayana aparırdı, iller evvel olduğu kimi. Amma bu defe yarıdan yıxılmaq yox idi. Geri qayıtmaq da yox idi. Bu pillekenlerde itirdiyi sevgisini, üz dönderdiyi taleyini geri qazanmalı idi. Bunları düşüne-düşüne pilleleri qalxsa da içinde yene de bir qorxu var idi. Amma bu defe qorxduğu başına gelmedi. Artıq Ayanın olduğu mertebenin dehlizinde idiler.
-Sen burada dayan, men gedib Xeyalı tapım.-deye Hüseyn dehlizdeki qapılara baxa-baxa getdi.
-Zeng ele de, hara gedirsen?-Eli onun arxasınca seslendi.
-Zeng elemişem, götürmür. Sen orada dayan.
Eli gelib-gedene mane olmasın deye özünü divara verdi. Özü ile beraber başını da divara söyleyib gözlerin yumaraq derinden nefes aldı.
-Buradasan, bilirem ki buradasan.-deye öz-özüne pıçıldadı. Sonra gözlerini açaraq diqqetle otaqları nezerden keçirdi.-Bes harada?
Ele bu vaxt pillekeni çıxıb dehlize burulan tanış simanı gördü. Başı ile salam verdi
-Sen...Meleykenin oğlu deyilsen?-deye onun salamını alan hekim geri qayıdıb diqqetle ona baxdı.
-Bb...beli.
-Sen esgerlikde yaralanmışdın deyesen. Yazıq Meleyke deli olmuşdu. Indi necesen?
-He, yaralanmışdım.-deye Eli el ağacını gösterdi.-Amma indi

<< 1 ... 535 536 [537] 538 539 ... 558 >>