Küsdüm, ikinizden de küsdüm.-deye Yusif balaca uşaqlartek burnunu salladı.Eve geldiyi bir saat idi ve Meleyke xala oğlunun başına pervanetek fırlanırdı. Nehayet, Hüseynin de kömeyile Eli anasına istirahet elemek istediyini ve hekimin de bunu tapşırdığını dedikden sonra Meleyke xala digerlerini de götürüb otaqdan çıxdı. Otaqda Eliden başqa birce Hüseyn qalmışdı ki o da sözlü adamlar kimi gelib qardaşının yanında oturdu ve nese soruşurmuştek onun üzüne baxdı.
-Ne soruşacağını bilirem, qaqa.-Eli başa düşdüyünü bildirmek üçün başını yelledi.
-Onda meni yorma. Adam kimi danış görüm ne olub. Yolda da dedin ki halım yoxdur, sonra danışarıq.
-Onlar oldu, keçdi. Açıb-ağartmağın yeri yoxdur.-deye Eli bezgin şekilde üzünü turşutdu.
-Nece yeni yeri yoxdur? Sen bele bir şeyi menden gizletmisen? O kimdir ki seni qorxudur? Yox ananın üstüne oğurluq atacam, yox onu işden atdıracam. Bacarırdı o sözü mene deyerdi, onda men bilerdim onun...
-Bax, men ele buna göre sene heç ne demedim de. Heç kime demedim. Problem menim idi ve onu da men hell elemeli idim.
-Çox gözel hell eledin axı. Tısbağa kimi qınına çekildin, gece-gündüz fikir eledin, depressiyaya düşdün, universitetinden oldun. Hele üstüne tezyiq xesteliyi de qazandın.
-Bes neyleyeydim, qaqa? Qabağıma seçim qoydu ki ya anan, ya qızım? Men de anamı seçdim, peşman da deyilem. Amma bu gün Ayanı orada ele görende özüme lenet oxudum. En başda ona üreyimi aça bilseydin, indi belke de her şey başqa cür olacaqdı. Ne bilim...-deye Eli köks ötürdü.
-Fikir eleme, her şey daha da yaxşı olacaq.-Hüseyn elini qardaşının çiynine vurdu.
-Mamaya bu haqda heç ne deme ha.
-Narahat olma.
ele bu vaxt Elinin telefonu zeng çalmağa başladı. Ayağa qalxan Hüseyn masanın üstündeki telefonu götürüb qardaşına uzada-uzada:
-Yusifdir.-dedi.
-Yusif?-teeccüble qardaşına baxan Eli zengi açdı-He, Yusif?
-Necesen qardaşım? Muştuluğuma ne verirsen?
-Ayan ayılıb?-deye Eli sevincek yerinde atılıb-düşdü.
-Yoox, olmadı ki bele. Evvel muştuluğumu ver,

<< 1 ... 543 544 [545] 546 547 ... 558 >>