bacılarının sayesinde ondan gizledilen bu qara xeberi de öyrenmiş ve psixoloji veziyyeti pisleşmişdi. Ilkinle evlenende xoşbext deyildi, amma indi özünü daha da bedbextl sayırdı. Dilşad hekime acıqlı olsa da Meleyke xalanın Ayana üreyi yanırdı. Çünki dul qalmağın ne demek olduğunu en yaxşı o bilirdi.
Indi Ayanla veziyyetleri ferqli olsa da onun keçirdiyi hisleri tesevvür ede bilirdi. Eligilin bir neçe gün bundan evvel burada olduqlarını da bilirdi. Eliye bu haqda heç ne demese de Hüseyni bir kenara çekib ikisinin de yerine onu yaxşıca danlamışdı.
Indi de Ayanın veziyyetini yoxlamaq üçün palataya girdi. Ayan onu görer-görmez üz-gözünü silmeye başladı. Lakin onun ağlamaqdan şişmiş gözleri, tez-tez qalxıb enen sinesi Meleyke xalanın gözünden qaçmadı.
-Ayan, bala, sen yene de aglamısan?-deye telaşla ona yaxınlaşdı.-Hekim sene ne deyib? Ağlamaq olmaz.
-Neyleyim Meleyke xala? Yadıma düşdükce deli oluram, özümü bağışlaya bilmirem.-Ayan danışdıqca yeniden qeherlenir, ağlayırdı.-Özüm de bedbext oldum, Ilkini de bedbext eledim.
-Üsyan eleyirsen, qızım, olmaz bele. Allaha acıq geder.-Meleyke xala gelib onun yanında oturdu.-Niye özünü günahlandırırsan? Allahın qismeti bele imiş.
-Eger men ona ere getmeseydim, eger bu toy olmasa idi, bu qeza olmayacaqdı, Ilkin de ölmeyecekdi.
-Sehv fikirleşirsen, qızım. Eger onun qismetine bu yaşda ölmek yazılmışdısa, o başqa cür de öle bilerdi. Yolda gedende maşın da vura bilerdi, kiminlese dalaşıb bıçaqlana da bilerdi. Sebebi çox vaxt hadiselerde ve ya özümüzde axtarırıq, amma unuduruq ki onlar sebeb deyil, sadece behanedir.
-Bes men neyleyecem? Bu yaşda dul qaldım. Ne ağır yük imiş bu dul sözü. Kenardan senin yazıqlığını çekib başını bulayanları görmek, ne çetin imiş. Özümü o qeder çaresiz hiss eleyirem ki...
-Senin neler çekdiyini, o yükün ağırlığını bilirem.-Meleyke xala köks ötürerek fikirli-fikirli başını yelledi.-Yoldaşım şehid olanda men de sen yaşlarda idim. Böyük oğlumun dörd yaşı olardı, balacamın ise heç qırxı da

<< 1 ... 548 549 [550] 551 552 ... 558 >>