indi nece olduğumi bilmirem. Ne eceb meni qovmursan?
-Qovmuram?-Zerife maraqlı üz ifadesi ile ona baxıb gülümsedi-Qovsam gedeceksen?
-Yox.-deye Kenan da gülümsedi.
-Sen ne qeder yaxşı insansan, ne qeder anlayışlısan, bilirsen bunu? Başına o qeder problemler açıram, mene göre o qeder tehlükelere düşürsen, amma sen yene de şikayet elemirsen.
-Niye şikayet elemeliyem ki?
-Kaş senin kimi qardaşım olaydı. Etrafımda olan insanlar-atam, emilerim, qardaşlarım,hamısı o qeder -murdar ve pis insanlardır ki, men onlara göre bütün oğlanlara, bütün kişilere nifret eleyirdim. Hamısından her cür pisliyi gözleyirdim. Seni tanıyana qeder.
Bayaqdan gözlerini yere dikmiş Kenan bu sözden sonra gözlerini qaldırıb onun üzüne baxdı.
-Sen mene hele de yaxşı insanların qaldığını gösterdin, insanlara inanmağı öyretdin. Her defe mene göre başını derde salanda sene hirslensem de, diger terefden de sevinirdim ki, meni de qoruyan var. Kaş qardaşlarım da senni kimi olaydı. Tesevvür eleyirem, senin bacın nece xoşbextdir.
-Menim bacım yoxdur.-deye Kenan köks ötürdü.
-He de,-deye Zerife öz-özüne gülümsündü,-bütün oğlanların bacısı olmur ki.
-Yox, menim bacım var idi, amma öldü.
-Ayy, Kenan, bağışla, bilmedim.-Zerife meyus ve peşman halda ona baxdı.
-Niye üzr isteyirsen ki? Sen haradan bilesen?-dolmuş gözlerini yere diken Kenan titreyen sesle,-Bilirsen adı ne idi?-deye dillendi.
-Ne idi?
-Zerife.-Kenan bu defe gözlerini qaldırıb onu üzüne baxdı.
Eşitdiklerinden berk tesirlenen ve teeccüblenen Zerife:
-İnana bilmirem,-deye başını buladı,-Zerife? Bele de tesadüf olar? Men senin kimi qardaş arzulayıram, sen de itirdiyin bacını mende axtarırsan.
-Yox, men onu heç kimde axtarmıram. Onun yeri dolmaz. Amma...senin yerin de başqadır.
Zerife tez gözlerini ona zillenmiş gözlerden çekib narahat şekilde yerinde vurnuxdu.
-Yaxşı...zeng vurulacaq ind-, men gedim. Helelik.
-Get, helelik.
Zerife tez-telesik oradan aralanıb siniflerine doğru getmeye başladı. Kenan Zerifenin onu sehv başa

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 558 >>