onların tanışı olmalı, hem de Eliye vurulacaq tipde biri olmamalı idi. Şertin birinci hissesi Yusife, ikinci hissesi Eliye aid idi. Arxa pencerenin artırmasına söykenib bu haqda düşünen bu iki ağıllı dost ne qeder eleseler de bele birini tapa bilmirdiler. Yusif tanıdığı, gümanı geldiyi qızların adını bir-bir çekir, Eli ise heresinde bir qüsur tapıb razı olmurdu. Bu vaxt “d”sinfinin Sevinci sinfe girdi. Yaxınlaşıb adaşı ve ve yanındakı qızlarla salamlaşdı. Onlarla söhbete başladı. Gözleri parıldayan Yusif Eliye baxaraq:
-Sen de menim fikirleşdiyimi fikirleşirsen?-dedi.
-Alınar deyirsen?-eyni fikir Elinin de ağlına gelmişdi.
Sevinc qonşu sinifdeki adaşına şikayetlenirdi:
-Ne vinetka, ne forma? Bizimkiler hele qış yuxusundadırlar.
-Biz uje atelye ile de danışmışıq. Vinetkanı da Arzunun qardaşı işleyen fotostudiya hell eleyecek.
Bu vaxt Eli onlara yaxınlaşdı. Sanki Sevinci görmeyine sevinirmiş kimi gülümseyerek:
-Bıy Sevinc, ne xoş surprizdir? Necesen?-deye ona baxdı.
-Yaxşıyam Eli, sen necesen?
-Bele de, yaxşı idim, lap yaxşı oldum.-deyen Elinin qaçaraq nezerleri Ayanda idi.-İmtahana kiminle düşmüsen?
-Elmirle. Bes sen?
-Asya bajı ile.-deye Eli maraqla onları süzne Asyanı işare eledi.
-Hmm, hazırlaşa bilmisen, nese?
Bele de.-Mehdinin partasına söykenen Eli Ayanın reaksiyasını gözleyirdi.
Ayan ise başını kitabdan ayırmırdı. Gözlenilmeden baş tutan bu semimi dialoqdan bir şey başa düşmeyen Sevinc mimika ile Yisifden ne olduğunu soruşur, Yusif ise,-Ne bilim?-deye çiyinlerini çekirdi.
Zengin vurulduğunu eşiden “d”li Sevinc oradakılarla sağollaşıb telesik sinifden çıxdı. Eli ise güle-güle onun arxasınca baxsa da, üreyinde şeytana lenet oxuyurdu. Başını yana çevirende ise Yusifin “Ela”deye işare elediyini gördü.
Ayan ders boyu gözlerini kitabdan ayırmır, Eli terefe baxmırdı. Özlüyünde o Elini tanıya bilmirdi. “Bir hefte evvel xalası qızına sevgi mektubu yazan oğlan indi niye başqa bir qızla mehribanlaşsın ki? Sevinc evveller de bu sinfe gelirdi, amma Eli

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 558 >>