düşmesinden qorxarken bilmirdi ki, ele Zerife üçün de onun yeri başqadır. Daha burada dayanmağın menasız olduğunu başa düşüb ayaqlanmağa, pillekene doğru getmeye başladı. İkinci mertebeye düşüb siniflerine yaxınlaşdı. Sinfin qapısında onu qarşılayan Mehdi maraqla ona baxıb:
-Haralarda idin, ay Mecnun?-deye soruşdu.
-Mecnun harada olur?-deye Kenan ona göz vurdu.
-Sehrada.
-Yoox,-deye Kenan onun bu sözüne ürekden gülümseyib,-bu defe Leylisinin yanında.-dedi.
-Pah atonnan,-deye Mehdi elini-eline vurdu,-sen ne rahat adamsan e? Camaat sene göre seferberlik elan eleyir, her axşam qar-yağış demeyib xalqın qızlarını eve ötürür, sen Leylinin yanında. Hele de Zerife?
-Ehh Mixaylo, sen haradan bilirsen ki, men rahatam? Ağlım sizdedir, üreyim onda.
-Doğrudan da tay-tayını taparmış. Senin kimi ağlı gedib-gelenin biri de içeridedir.
-Kim, Eli?
-Nç, onun vabşe yerinden ağlı yoxdur. Çırağı deyirem, onu da özüne oxşatmısan. Allah bilir, onun qabağını hansı qızın qardaşları kesibse, esebini bizden çıxır.
-Doğrudan e, ona ne olub heç men de başa düşmürem.
-Ne ise, keçek içeri, görek smaylikgil nese öyrene bilibler?-deyib Mehdi sinfe girdi, Kenan da onun arxasınca.
Ders boyu Ayandan uzaq gezmeye çalışan, Kereme ise qanlı-qanlı baxan Eli ne edeceyini bilmirdi. Ayanın narahatlıq dolu baxışlarını üzerinde hiss elese de daha heyecanlanmır, gözlerini qaldırıb ona baxmırdı. Çünki Ayanın ona yox, Kereme sarı baxdığını bilirdi. Ona göre de özünü stula söykeyerek Ayanın Keremi daha yaxşı göre bilmeyini temin eleyirdi.
Yusif hele de dünen gördüklerinin şokunu üzerinden ata bilmemişdi. Daha Sevincle danışmağa, ona yaxınlaşmağa çekinirdi. Sanki yanındakı onun on beş illik dostu deyildi. Meğlubiyyeti ile barışmışdı. Ne ede bilerdi axı? Bu güne qeder Sevince üreyini açmamışdısa, bundan sonra açmaq yersiz ve gülünc olardı. O axı başqasını sevir, başqası da onu.
Ele Sevinc de dünen gördükerinin şokunda idi. Cavidin damdan düşme eşq elanının heyecanını sovuşmamış Yusifi Ceyranla semimi

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 558 >>