eşidildi. O aşağıda dayanıb başını bulaya-bulaya ona baxırdı.-Gec gelmeyin bir yana, hele bir gelen kimi alemi de bir-birine qatırsan. Düş gel aşağı, meşqinizi eleyin.
-Bağışlayın müellime,-deye Eli sehneden yere tullandı,-geldim.-sonra Sevince baxıb.-Vereqler sendedir?-deye soruşdu.
Sevinc he, deye başını yelledi. Onlar bir kenara çekilib vereqde yazılanları ardıcıllıqla oxuyur ve bir-birilerinin sehvlerini düzeldirdiler. Zal ise şeir tekrarlayan, tarını astaca kökleyen, mahnısını zümzüme eleyen, sehnede tamaşınnın meşqini eleyen şagirdlerin sesi ile dolub daşırdı. Eli ve Ayan-bir-birilerinden xebersiz gözucu bir-birileri terefe baxır ve bir-birilerinden xebersiz qısqanclıq keçirirdiler.Axşam düşmüş, hava qaralmağa başlamışdı. Şeherin müxtelif küçe ve mehellelerinde uşaq ve gencler bir yere toplaşaraq tonqalları alışdırmağa başlamışdılar. Evlerde de her kes öz imkanına göre süfre açmış, plov demlemişdi. Xaver xala metbexin penceresinden aşağı boylana-boylana qızına deyirdi:
-A bala, bu ne boyda tonqaldır bele? Az qala, ikinci mertebeye çatır. Sen tesevvür ele, bu alovlanmağa başlayanda bunun tüstüsü hara qalxacaq? Hele Allah elemesin, bir qıcılğım düşdü, bütün bina yanacaq.
Masa arxasında oturub şabalıdları qabığından ayıran Sevinc başını işden ayırdaman:
-Hamısı Yusifin işleridir,dedi,-sinifde oğlanlarla merce giribler ki, bu il en böyük tonqalı hansı mehelle qalayacaq.
-Birazdan Nuride sesini başına atanda Yusif görecek en böyük tonqalı.-deye Xaver xala yuxarı boylandı.
-Niye?
-Niye olacaq, paltarları ipdedir. Hele tonqal alovlanmağa başlasın, Nuride çıxıb atasını balasına, balasını atasına qatıb bütün mehleni başına yığacaq.
Onun bu sözüne ikisi de güldü. Qonşu qonşunun her halına beled olarmış. Onun bu sözünden heç iki-üç deqiqe keçmedi ki, tonqala od vuruldu ve tonqal çatır-çatır yanmağa, qığılcımları etrafa sepelenmeye başladı. Tonqalın xeberini alan Nuride xala eyvana çıxıb nece deyerler, sesini başına atdı:
-A bala, ay Toğrul, bu nedir? Bu boyda

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 558 >>