süfreye vermek üçün yemekleri hazırlayır, böyük oğlu ise ona kömek edirdi. Çörekleri doğrayıb qaba yığan Xeyal müellim anasına baxaraq:
-Çölekle hazıdı,-dedi,-başqa ne eleyim?
-Sağol oğlum, başqa heç ne. Birce bu boşqabları eve aparmaq lazımdır.-Senuber masanın üstünde silib yığdığı boşqabları gösterdi.
-Yaxşı, apalalam.-deye Xeyal müellim boşqabları götürmek istedi.
-Dayan,-deye anası etiraz eleyerek,- süfreye birinci çörekle duz getmelidir.-dedi.
-Yaxşı, onlalı apalalam.
-Ehh, ne qeder de olsa, kişi qadın işini göre bilmez. Men de daha qocalmışam, her işe çata bilmirem.
Xeyal müellim sözün dönüb-dolaşıb hara geleceyini bildiyinden aradan çıxmağa çalışdı. Çörekqabı ile duzqabını götürüb ayaqlanmaq isteyirdi ki, qapı dğyüldü.
-Get qapını aç, onları sonra apararsan.-deye anası ona baxdı.
Xeyal müellim qapıya doğru gedib qapını açdı. Rafiq gülerüzle içeri girdi. Onu bele gören Xeyal müellim:
-Hadasan e? Dememişdin ki, bes bu gün mağazanı tez bağlayacaqsan?-deye danlamağa başladı.
-Senin de çerşenben mübarek. Ne olub, gelen kimi deyingen arvadlar kimi düşmüsen üstüme? Heyetde idim de, tonqalın üstünden tullanırdım. Senin üçün de arzu tutub tullanmışam. Ay Allah evvel bu qardaşımın qismetini, sonra da menim yolumu aç, deye.
-Analı-balalı başqa söz bilmisiniz de.-Xeyal müellim ter-sters qardaşına baxıb başını buladı.- Tonqaldan tullanacağına gelib mamaya kömek eleyedin.
-Sen varsan da daha, mamanın gül balası. Doğrudan ha, senin önlüyün hanı?-deye qardaşı güle-güle soruşdu.
-Bi dene ilişdilecem...-Xeyal müellim yumruğunu havaya qaldıraraq ters-ters qardaşına baxdı.-Ne ise, gel kömek ele.-deyib metbexe doğru getdi.
-Ne dalaşırsınız orada?-metbexden Senuber xalanın sesi geldi.-Ağzınız işleyince biraz da eliniz işlesin.
-Gelidm mama, geldim.-deye ayaqqabılarını soyunan Rafiq hamamın qapısını açdı.-Elimi yuyub gelirem.
-Eheeey!-deye otaqdan qayıdan Xeyal müellim elini havada yelleyerek-Sen hamama gilesi, elini yuyası, yalım saat güzgüde özüne bezek

<< 1 ... 73 74 [75] 76 77 ... 558 >>