Rafiq qardaşının qabağında eli qandallı oğlanı görcek onu üstüne düşdü:
-Menim mağazamı yandıran sensen? Seni...
Polisler ve Xeyal müellim gücle Rafiqi Keremden aralaya bildiler. Polisler dinidirilme üçün Keremi apardılar. Deli kimi ora-bura vurnuxan Rafiq ise qardaşına baxıb:
-Sen bunu tanıyırsan?-deye dindirilme otağına aparılan Keremi işare eleyib hirsli-hirsli soruşdu.-Kimdir bu?
-Şagidimdi. Amma mağazanı o yandımayıb.-meyus şekilde Keremin arxasınca baxan Xeyal müellim başını buladı.
-Nece yeni o yandırmayıb? Xeyal, sen onun terefini tutursan?-onun bu sözü qardaşını daha da qıcıqlandırdı.
-Telefini tutmulam, amma bililem ki, bu işde nese iş val! Sen de özünü ele al, canına yazığın gelsin.
Ele bu vaxt Keremin sinif yoldaşları qaça-qaça pillekenleri qalxıb onlara yaxınlaşdılar. Eli tenginefes şekilde:
-Müellim,... Keremi niye tutublar?-elini ile divara söykenib soruşdu.
-Müellim, onu siz satmısınız?-deye Mehdi de ona qoşuldu.
-Uşaqla, siz bulada neyleyisiniz?
-Keremin tutulub aparıldığını gördük. Onu tek qoymayaq deye arxasınca geldik.
-Yaxşı elemisiniz, amma indi siz ona kömek eleye bilmezsiniz. Gedin evinize.
-Biz eleye bilmerik, amma belke siz eleye bilresiniz, müellim.-deye Yusif ona baxdı.-Şikayetinizi geri götüre bilersiniz.
-Biz onu şikayet elememişik,-Rafiq de söhbete qoşuldu, barmağını silkelerek,-amma eger onun eli varsa, onun cezasını men özüm verecem, bilmiş olun!-dedi.
-Besdi!-Xeyal müellim ters-ters baxdı.-O uşağın bu işde eli yoxdu.
Kerem dindirilme otağında müfettişle üz-üze oturmuşdu. Müfettiş barmaqlarını bir-birine keçirib sakit şekilde:
-Danış görüm, camaatın mağazasını niye yandırmısan?-deye soruşdu.
-Men heç ne yandırmamışam!-dişlerini bir-birine sıxan Kerem onun gözlerinin içine dik baxıb dedi.
-Doğrudan? Sencanı bağışla, onda seni bura qeder boş yere yormuşuq.-elini möhkemce masaya vuran müfettiş,-Meni ele salmısan?-deye qışqırdı.-Bütün deliller senin eleyhinedir.
-Men heç ne elememişem!-deye Kerem ondan da berk

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 558 >>