qışqırdı.
-Sesini qaldırma! Buna bax, oğru ele qışqırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı.-danmaqlarını çeyneyerek ona baxan müfettiş biraz sakitleşerek,-Yaxşı, gel bele eleyek,-dedi,-men sual verim, sen de menim suallarıma cavab ver. Amma kişi kimi, düz cavab ver. Demeli, birinci sual: hadise vaxtı harada idin?
-Harada olacam, mehlemizde.
-Bes nece olur, mağaza alovlanmağa başlayanda seni oradan qaçaraq uzaqlaşan görübler?
-He,-deye Kerem xatırlamağa çalışdı,-düzdür. Mağaza bizim mehleye yaxındır, tüstü qalxdığını görüb qaçaraq ora geldim. Gördüm ki, mağaza bir neçe yerden yanmağa başlayır. El atdım telefonuma ki, pajarnıya zeng eleyim, gördüm, telefonun zaryatkası yoxdur. İsteyirsiniz, baxın.-Kerem gödekçesinin cibinden telefonu çıxarıb masanın üstüne qoydu. Müfettiş telefonu alıb düymelerini basdı. Telefon heqiqeten de sönülü idi.-Sonra ağlıma geldi ki, qaçıb öz mağazamızdan zeng eleyim.
-Sen ora gelende orada heç kim yox idi?
-Yoox,-deye Kerem gözlerini qıyaraq yeniden xatırlamağa başladı,-amma geri qayıdanda bir kişi ile rastlaşdım. Soruşdu ki, ne olub, dedim bes mağaza yanır.
-Texmini saat neçe olardı?
-Deyesen, sekkiz...ya da sekkize qalmış. Çünki men mağazamıza çatanda televizorda hemişe baxdığım türk serialı qurtarırdı. Pajarnıya zeng eledim. Düz iki defe, amma zanit gedirdi.
-Yalan niye danışırsan? Yanğınla bağlı pajarnıya ilk zeng sekkize iyirmi beş deqiqe qalmış olub, özü de mobil telefondan. Nece olur, pajarnıya zeng sen mağazaya çatmazdan evvel olur?
-Men yalan danışımram.
-Kerem, Kerem! Danışdıqca batırsan.-deye müfettiş başını buladı.-Adam kimi etiraf ele ki, men yandırmışam.
-Elemediyim bir işi nece etiraf eleyim?
-Bütün sübutlar senin eleyhinmedir.
-Meni o satıb?
-Kim?
-Xeyal müellim.
Bir xeyli Keremin kin yağan gözlerine baxan müfettiş daha sakit şekilde:
-Seni heç kim satmayıb, amma sen özün-özünü satırsan.-dedi.-Gözlerinde müellimine qarşı bu boyda kin var ve deyirsen ki, onun mağazasını men yanırmamışam. Cavab ver görüm, bu kine

<< 1 ... 78 79 [80] 81 82 ... 558 >>