halda görmeyi onu lap çaşbaş salmışdı. Diger terefden de Cavid yalanını uydurmağına peşman deyildi ve hetta ona vereceyi cavab haqqında da düşünürdü. Yeqin ki, anası bu qerarını pis qarşılamazdı. Ne de olsa Rena xala anasının uşaqlıq dostu, sinif yoldaşı olmuşdu. Moskva çox da uzaq deyildi. Ele orada da tehsilini davam eletdire bilerdi. En uzaq mesafe bir-birine yad iki ürek arasında olan mesafedir.
-Dost,-Yusifin soyuq müracieti Sevinci fikirlerinden ayıltdı, başını qaldrıb partasının yanında ayaq üstde dayanıb ona baxan Yusife baxdı,-getmirsen? Camaat yığışır e.
Doğrudan da camaat yığışırdı. Artıq sonuncu ders de qurtarmış, müellim de getmişdi. Sinifde hamı getmek üçün hazırlaşırdı.
-Gözleyim seni, yoxsa, o...Djavid gelecek?
-Cavid niye gelir ki? Eger sen de kiminse arxasınca getmelisense, gede bilersen.
İkisi de bir-birini incitmişdi.
-Yoox, heç kimin arxasınca getmirem. En azından indilik. Aşağıda gözleyecem.-deyib Yusif kitab-defterini elinde bura-bura sinifden çıxdı.
Ekizler Leyladan onu gözleyib-gözlemeyecekleri xeber aldılar. Leyla ise onu Mirvari müellimenin çağırdığını, ona göre de getmelerini dedi. Qızlar sağollaşıb çıxdılar.
Müellimler otağının qabağına çatan Kerem bu qeder ses-küyün, qarışıqlığın içinde heç kimin onu görmediyini yeqin edib içeri boylandı. Lakin yanılmışdı. Arxadan onu sesleyen soyuq ve kinayeli sese diksinib arxaya döndü:
-Kerem, kimi axtarırsan?-ellerini qoynunda çarpazlayan Ayan onu süzürdü.
-Meen,-özünü itirmemeye çalışan Kerem,-kimi axtaracam, dostumu?-dedi.
-Müellimler otağında?
-He, he de,-Kerem veziyyetden çıxmağa çalışırdı,-bayaq bura girende gördüm, çağırdım, eşitmedi.
-Lap yxşı, gözle onda.
Ayanın ona inanmadığını bilse de özünü itirmeyen Kerem gözlemeye başladı. O indi dostunu yox, Ayanın getmeyini gözleyirdi. Lakin Ayanın bele bir fikri yox idi. Çünki o da Keremin axtardığını gözleyirdi.Sinif tam boşalmışdı. Partaları ve perdeleri düzelden Leyla sinifden çıxmaq isteyirdi ki, gözü arxa partada qalan penceye

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 558 >>