mehebbet dedin.
-Hee...-Eli sözü nece fırladacığını bilmirdi,-dünen bir hind filmine baxdım. Adı “Kor mehebbet”idi. Başrolda da en sevdiyim hind aktyoru oynayırdı. Sen kor dedin, birden ağlıma o geldi.
-Hmm,-deye İsmayıl başa düşmüştek dodaqlarını büzdü,-ne ise, men durum.-deye ayaqlandı.-Sevil oradan nese işare eleyir. Görüm ne deyir.-deyib ayağa qalxaraq Eliden uzaqlaşdı.
Derinden ah çeken Eli son anda sözü deyişe bildiyine göre min şükür edirdi. Birden ağlına Ayan geldi, sinfe göz gezdirdi, amma nezerleri Ayanı tapmadı. Durub çöle çıxdı. Onunla qapıda qarşılaşdı. Heyecanlandı. Ele Ayan da.
-Haradan bele?
-Müellimler otağına getmişdim, Xatireye göre narahat idim. Sehere qeder yatmayıb. Derse gelende de yuxulu idi.
-Göre bildin? İndi necedir?
-Yox, dersdedir. Amma Xeyal müellimi gördüm, o da kefsizdir.
-Olacaq da. Yazığın o boyda mağazası yanıb.
-Eli,-deye Ayan çekine-çekine ona baxdı,-men Xatireye Kerem haqqında her şeyi danışmışam.
-Ne?-deye gözleri berelen Eli narahat şekilde etrafına baxdı, sonra Ayanı qolundan tutaraq yana çekdi,-niye?
-Evvel-axır bilmeli idi de. Dünen menim tekidimden sonra Xeyal müellime zeng eledi. Keremin tutulduğunu eşidib teeccüblendi. Men de dedim ki, bu bele de olmalı idi. Dedi ki, niye? Men de hamısını ona danışdım.
-Nece reaksiya verdi?
-Deli oldu. Hele bu işin Xeyal müellimle elaqesinin sebebini bilende lap özünden çıxdı. İki deqiqede iki neferin ona vurulduğunu eşidib sehere qeder yuxusuz qaldı.
-Ayan, sen de Keremden şübhelenirsen?
-Eli, ne şübhelenmek? Ortada cinayet var e, her şey göz qabağındadır.
-Nç, razı deyilem.-deye Eli başını buladı.-Her şey göründüyü kimi olmaya da biler.
-Eli, Keremden danışırıq e. Bu insanın son iki-üç aydır, müellimlerine nece davrandığını ikimiz de görürük. Yersiz hisler, yersiz qısqanclıq, axırda da yersiz cinayet.
-Hisler heç vaxt yersiz olmur. Düzdür, qısqanclıq yaradır, insanı cinayete sürükleyir, amma yersiz olmur. Bura yer deyil?-deye Eli elini üreyinin üstüne qoyaraq

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 558 >>