ona-buna baxmırsan. Sen bu qızdan berk yapış, bele ağıllı qızlar milyonda bir senin kimi ağılsızların qabağına çıxır.
Yusifin dostunun üzüne baxsa da heç ne deye bilmedi. Üreyinde ise “Ehh, düz deyirsen. Senin kimi ağıllı qızlar milyonda bir menim kimi axmaqların qabağına çıxır. Ele axmaqlığımdandır ki, seni gec görmüşem.”deye düşündü.
Dersi boş olduğundan Xeyal müellim dördüncü qırx beş deqiqeni müellimler otağında keçirmeli olmuşdu. Lakin evvelki qırx beş deqiqelerden ferqli olaraq o bu defe bedii edebiyyat oxumur, otaqda o teref-bu terefe gezişirdi. Gezişir, gezişdikce de fikirleşirdi. Bir terefden ailesinin düşdüyü borc-xerc, diger terefden de şagirdinin şübheli kimi tutulması onu deli edirdi. Keremin son vaxtlarda ona qarşı münasibetinin menfiye deyişmesine baxmayaraq Xeyal müellim heç cür Keremi günahkar kimi görmürdü. Hetta buna göre dünen gece qardaşı ile mübahisesi de düşümşdü. Onu en çox narahat eden ise dünenden beri beynini gemiren şübheler idi. Bu haqda kimese danışmağa da ehtiyat edirdi. Çünki heyatını mehv elemek istemediyi biri var idi. Amma beynindeki fikirleri de tek daşıya bilmirdi. sözün esl menasında başı bedenine ağırlıq eleyirdi.
-Xeyal müellim, ne oldu o yanğın meselesi? Teze xeber var?-bayaqdan beri otaqda onunla oturan, amma ondan ferqli olaraq krossvord hell eleyen Şakir müellim soruşdu.
-Yox müellim, hel şey eynidi.
-Heyf o uşaqdan. Kim deyerdi ki, o bele bir iş tutar?-Şakir müellim teessüfle başını buladı.
-Müellim, kim deyi ki, bu işi o tutub?
-Müellim, xetrinize deymesin, amma siz nece adamsınız?-deye Şakir müellim eyneyi gözünden çıxarıb maraqla ona baxdı.-O boyda mağazanız yanıb, borc-xerc içindesiniz, ortalıqda Keremeden başqa da şübheli yoxdur, amma siz hele de onu müdafie eleyirsiniz?
-O sadece şübhelidi, günahkal olduğu sübut olunmayıb. Ona göle de onun günahını almaq istemilem. Bu özü böyük günahdı. Bi de bilmilem niye, amma men onun bele bil iş tutacağına inanmılam.
-Onda şikayetinizi geri götürün, uşaq boş-boşuna

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 558 >>