orada qalmasın.
-Götülmek istedim, amma leis dedi ki, bu iş atıq sizi aşıb. Siz geli götülseniz de, götülmeseniz de elimizdeki tek şübheli odu ve bütün sübutlal da onun eleyhinedi.
-Ehh, ne etmek olar? Allah ikinizin de kömeyi olsun.
-Amin!
İqtisadiyyat dersi idi. Kemale müellime Kenanı lövheye çağırmağına peşman olmuşdu. Çünki Kenan ne düz-emelli ders danışa bilir, ne de müellimin suallarına cavab vere bilirdi. Bu ise Kemale müellimeni çaşbaş salmışdı. Diger terefden onu qıcıqlandıran diger şey ise Leylanın (guya) gizli-gizli, pıçıldayaraq Kenana kömek elemek istemesi idi. Kemale müellime birinci defe Leyla göz ağartdı, ikinci defe ona göz ağardaraq elini masaya vurdu, üçüncü defe ise tekce göz ağardaq elini masaya vurmadı, hem de döze bilmeyib:
-Leyla,-deye üstüne acıqlnadı,-besdir de! Bu sinifde senden başqa Kenanı düşünen yoxdur?
-Yeqin yoxdur da.-deye Qemer kianye ile dodağının altında mızıldandı.
Kemale müellime bu defe ters-ters Qemere baxdı. Rengi qaçan Qemer tez özünü yığışdırdı. Qıpqırmızı olan Leyla ise gözlerini partaya dikmişdi.
-Müellime, mene kömek elemesini Leyladan men xahiş elemişdim.-Kenan Leylanı veziyyetden çıxarmağa çalışırdı.-Dersi yaxşı öyrenmemişdim.
-Bir-birinize yaxşı kömek elediniz, halaldır.-Kemale müellime ters-ters bir Kenana, bir de Leylaya baxdı.-Keç otur.-deyib jurnalda Kenanın adı olan müvafiq xanada “3” yazdı. Sonra jurnala göz gezdirerek Eleddini çağırdı.
Kerem artıq on beş saata yaxın idi ki, bu soyuq, alaqaranlıq ve bir o qeder de ürküdücü nezaret kamerasında idi. Bu on beş saat erzinde polislerden başqa heç kimi göre bilmemişdi. Çaresizlik ve daxili gerginlik onu mehv elemekde idi. Bütün bedeninde, hetta göz qapaqlarında ağırlıq ve güclü ağrı hiss edirdi. Dirseklerini dizlerine, ellerini de başına dayaq edib oturmuş, ireli-geri yellenirdi. Öz-özüne ve tez-tez tekrar edirdi:
-Men heç ne elememişem! Men heç yeri yandırmamışam!
Bir müddet bele davam eledikden sonra ayağa qalxdı, barmaqlıqların qarşısına gelerek

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 558 >>