indi polise zeng eleyirem.-deye Xatire müellime çantasını açdı.
-Ele, ele, görek polis bura tez çatacaq, yoxsa xalan oğlu o dünyaya?-Ülvi elindeki telefonu gösterib,-Her şey bir düymeye bağlıdır ha.-dedi.
-Sem menim düşündüyümden de murdar adam imişsen!-deyib Xatire müellime Ülviye teref gederek onun yaxasından yapışdı.-De görüm, qardaşımı hara aparmısan?!
-Nç, nç, nç,-Ülvi başını bulaya-bulaya bir ona, bir de yaxasından asılı qalan ellere baxdı,-olmadı ki. Sen bele elesen, biz heç neye nail ola bilmeyeceyik. Gel, razılaşaq,-deye astaca onun ellerini yaxasından araladı,-indi bura bir maşın gelecek. Biz seninle o maşına minib polis idaresine gedeceyik. Sen şikayetini geri götüreceksen, men de Ramini getirtdirecem. Razısan?
-Yaxşı, men lazı, gedek.-Xeyal müellim hemkarına işare eleyib razılaşmasını istedi.
-Kim dedi ki, sen de geleceksen?-Ülvi ters-ters ona baxdı.-Bu mesele ikimize aiddir.
-Doğludan? Deyesen yandıldığın mağazanın kime aid olduğu yadından çıxıb?
-Men senin mağazanı yandırmamışam!
-Lap yaxşı. Men de gedib şikayetimi geli çekelem. Bax, özün dedin ki, sen elememisen.
-Yaxşı, sen istedin.-deye Ülvi ona baxıb kinaye ile gülümsündü.
Bu vaxt Xeyal müellimin telefonuna qısa zenge oxşar nese geldi. Telefonu cibinden çıxarıb baxdı. mesaj idi. Mesajda ancaq “Polis”yazılmışdı. Xeyal müellim başını qaldırıb gözucu hemkarına baxdı. O, Ülvinin arxasında durub ona nese işare eleyirdi.
-Kimdir o?-deye Ülvi soruşdu.
-Mamamdı, kim olacaq?-deye Xeyal müellim sakit şekilde dillendi. Axırıncı zenglerden birini yeniden yığıb onlardan bir-iki addım aralanmağa başladı,-He, mama...?
-Bu emelli-başlı mama uşağıdır ki?-deye Ülvi kinaye ile onun arxasınca baxıb güldü.
-Ülvi, gel açıq danışaq.-Xatire müellime onun qabağına keçdi.-Düzdür, iller evvel elediklerine göre sene nifret eleyirem. Amma senin oisliyini de istemirem. Yalvarıram, ne olar, el çek bu inadından, qaytar Ramini.
-Yalvarırsan, he? Dara düşmüsen? Guya ki, menim yaxşılığımı isteyirsen? Men de sene

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 558 >>