“Meryem” suresinin 96-cı ayesinde buyurulur:
ﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻭَﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤَﺎﺕِ ﺳَﻴَﺠْﻌَﻞُ ﻟَﻬُﻢُ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦُ ﻭُﺩًّﺍ
“Heqiqeten, iman getiren ve saleh iş görenler üçün Allah (möminlerin üreklerinde) bir mehebbet yaradacaqdır!”
Bu ayede açıq-aydın gösterilir ki, iman ve saleh emel insanlar arasında mehebbet ve sevgiye sebeb olur. Beli, iman ve saleh emel qeribe cazibedarlığa malikdir ki, ürekleri yumşaldır. Günahkar insanlar bele, pak ve saleh emelden lezzet alırlar.
Bu ayenin tefsiri ile elaqedar ehli-sünne menbelerinde Peyğemberden müxtelif revayetler neql olunmuşdur. Hemin revayetlerde onun imam Eli (e) haqqında nazil olması bildirilir. Qeyd etdiyimiz kimi, ayenin müeyyen bir şexs haqqında nazil olması hemin şexsin kamil nümune olduğunu gösterir. Bu ise ayenin ehateli menası ile esla ziddiyyet teşkil etmir.
“Şevahidut-tenzil” kitabında müxtelif senedlerle Berra ibn Azib, Ebu Rafe, Cabir ibn Abdullah Ensari, İbn Abbas, Ebu Seid Xidri ve Mehemmed ibn Henefiyyeden neql olunan hedisde deyilir ki, bu aye Eli ibn Ebi Talib (e) haqqında nazil olmuşdur. Hezretin mehebbeti her bir möminin qelbinde yer tutmuşdur.
Ebu Seid Xudriden neql olunan hedisde deyilir ki, Peyğemberi-ekrem (s) Eliye (e) buyurdu:
: ﻳﺎ ﺍَﺑَﺎﺍﻟْﺤَﺴَﻦ ! ﻗُﻞ ﺍَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﺍﺟْﻌَﻞْ ﻟِﻰ ﻋِﻨْﺪَﻙَ ﻋَﻬْﺪﺍً ﻭَﺍﺟْﻌَﻞْ ﻟِﻰ ﻓِﻰ ﺻُﺪُﻭﺭِﻩِ ﺍﻟْﻤُﺆﻣِﻨِﻴﻦَ ﻣَﻮَﺩَّﺓً :
“Ya Ebel-Hesen, de ki: “İlahi! Yanında ehd-peymanımı qebul et ve mehebbetimi möminlerin qelbine sal!”
Bu zaman “Heqiqeten, iman getiren ve saleh iş görenler üçün Allah (möminlerin üreklerinde) bir mehebbet yaradacaqdır” ayesi nazil oldu ve Peyğember (s) buyurdu:
ﻻ ﺗَﻠْﻘِﻰ ﺭَﺟُﻼً ﻣُﺆﻣِﻨﺎً ﺍِﻻّ ﻓِﻰ ﻗَﻠْﺒِﻪِ ﺣُﺐٌّ ﻟِﻌَﻠِﻰِّ ﺑْﻦِ ﺍَﺑِﻰ ﻃﺎﻟِﺐٍ :
“Buna göre de ele bir mömin tapılmaz ki, onun qelbinde Eli ibn Ebi Talib mehebbeti olmasın!”
Bu hedis azacıq ferqle Cabir ibn Ebdüllahdan, Berra ibn Azibden, hemçinin (bir neçe senedle) Mehemmed ibn Henefiyyeden neql olunmuşdur. Bu hedisde Eliden (e) elave, Ehli-beytin mehebbeti qeyd olunmuşdur.

[1] 2 >>