Anar-Qızın intahar edeceyini zenn edib yavaşca arxadan ona yaxılaşmışdım.Onu ağuşuma alıb balkonun kenarına çekmişdim, Lakin tarazlığımı qoruya bilmeyib üstüne yıxılmışdım. Teeccüb dolu baxışlarla mene baxırdı. Onun gözlerinde sözle ifade ede bilmediyim nese var idi.İlk defedir ki, qehveyi gözler meni özüne valeh edirdi. Ürkek ceyran kimi sual dolu baxışlarla mene baxsada onun gözlerinde qeyb olub özümü itirmişdim. O gözlerde hem ümid,hem de hüzün gizlenirdi sanki. .
Ayan-Bir anda yaşadığım olayın şoku ve oğlanın üstümde mene heyran-heyran baxması meni teeccüblendirmişdi. Kim idi o? Niye meni qucaqlayaraq yere yıxmışdı? Bu suallar içinde qerq olmuşken birden özümü toparlayıb onu üstümden itelemişdim.
Ayan"Hey deli olmusan? ne etdiyini sanırsan? "
Anar bir an özünü itirsede tez dili topuq vura-vura cavab verir ""Buda menim yaxşılığım. Genc yaşında hansısa axmaq sebebe göre intahar edecekdin. Heyatını qurtardım, teşekkür etmelisen.
Ayan" Ne intahar? başın xarab olub? sen neden danışırsan? Men bura hava almaq üçün çıxmışdım "
Anar "Hava almağa başqa yer yox idi xanım "çoxbilmiş "?"
Ayan"Şeyy. .Sene ne? İstesem lap çıxıb damda hava alaram "
Anar"Harda deli var gelib meni tapır. Anar lazım idi bu sene? "
Ayan "Ağzını topla, deli sensen! "
Anar "Ne ise, yaxşılıq etmek istedik borclu çıxdıq. Seninle uğraşacaq vaxtım yoxdu balaca ifrite"
Ayan "ne dedin sen? ?deyerek Anarın hessas yerine tepikle zerbe endirir.
Anar"axx" deyerek ufuldamış, Ayan ise üzüne qondurduğu qelebe sevinciyle onu izleyib gülümseyirdi.
Ayan-Uşaqlıqda mehlemizde oğlanlarla dostluq edirdim,onlar mene çox mahir tepik ve yumruq atmağı öyretmişdiler. İndide öyrendiklerim vasitesi ile bu heddini bilmeze gününü göstermişdim "
Anar "dayan sen "deyib Ayanın üstüne gedir, Ayan ise qorxudan arxa-arxaya getmeye çalışırdı. Ayan arxasını görmediyi üçün bir addım daha atsa balkondan aşağı düşecekdi.Qızcığaz arxasının balkonun direyine söykendiyinin ferqine varanda "ayy"deyerek az qala beli üste binadan

[1] 2 3 ... 5 >>