gözlerini silmeye başladı.
Sonra yerinden durub gözlerini qaçıra-qaçıra-
Men Gülüşe baxım.-deyib metbexden çıxmaq
istedi.
-Dayan bi, ağlamısan sen?-lakin Xeyal onun
qabağına keçerek çenesinden tutub başını yuxarı
qaldırdı. Xatire ise gözlerini qaçırmaqda idi.
-Yox, yox, ağlamamışam.
-Bunla nedi bes, yağış damcılalıdı? Men
ölmüşem mege, ağlayısan? Sen heç men ölende
de ağlamazsan.
-Xeyal, besdir de!-Xatire bir hime bendmiş kimi
yeniden ağlamağa başladı. Ağlaya-ağlaya
ellerini üzüne, üzünü de pencereye tutdu.
-Şşş, yaxşı, qelet eledim, bağışla.-Xeyal onun
qabağına keçib ellerini üzünden çekerek başını
sinesine sıxdı.
-Her şey üst-üste gelir ele bil. Bir yandan evin
problemleri, bir yandan mektebin problemleri,
bir yandan sen, indi de Gülüş.
-Men?-deye Xeyal onu özünden aralayıb
teeccüble üzüne baxdı.
-He, en çox da sen. Axırıncı davamızdan sonra
guya mene acıq eleyirsen de. Her sözüme, her
işime bir mız qoyursan, kinayeli, iyneli sözler
atırsan. "Men çekdiyimi sen de çekesen."deyib
meni sınayırsan? Men altdan alıram, fikir
vermemeye çalışıram, amma sen...
-He, ne oldu, döze bilmedin?
-Ay insafsız, men ki sene qarşı bele deyilem.
Sen niye bele eqoistlik eleyirsen?
-Neyleyim, menim de eqoistliyim beledi.
-Bele davam ele onda, xeyir tapacaqsan.-deyib
Xatire yeniden ağlamsınıb ondan aralanmaq
istedi.
-Hey, hala bele? Men icaze veldim ki gedesen?-
Xeyal ise onu qolundan tutub özüne sarı çekdi.
Sonra her elile üzünü tutub yanağını sile-sile-
Atası ile anası dalaşdı deye Gülayımız da
bizden küsüb xestelendi? Dedi siz balışmasanız
sağalmayacam.
-Atası kimi tersdir de.
-Belke anası kimi telsdi? Bi de ağlama, eşitdin?
Sen bilisen ki senin göz yaşlalın menim üleyime
axıl. Keçen defe sene çox pis hilslendim, seni
incitdim, bağışla meni.
-Yox, günah sende deyildi, seni buna men
mecbur eledim, sen bağışla. Bir de hirslenende
evden çıxıb getme, eşitdin?
-Yaxşı.-deye Xeyal onun yanaqlarını oxşaya-
oxşaya gözlerini yumub alnını

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 410 >>