alnına söykedi.
Bir müddet ikisi de belece, hereketsiz qaldı. -Bb...bağışlayın, Xeyal, Xatire, men
getmeliyem.-arxadan gelen Esmerin sesine
özlerini itirib aralandılar.-Indice Rafiq
yazmışdı, deyesen bizim Sadiqin de temperaturu
var.
-Doğludan, dayan seni apalım.-deye Xeyal
metbexden çıxdı.
-Bu xestelikler mövsümidir deyesen. Uşaqlar da
zeifdirler deye tez tuturlar. Geldiyin üçün çox
sağol, Esmer. Sene de eziyyet verdik.
-Ne eziyyeti? Ayıb söhbetdir. Gülüşe göre
qorxma, temperaturu düşüb uje, sehere heç neyi
qalmayacaq.
-Inşaallah.
Belece Esmer geyine-geyine sağollaşıb Xeyalla
birlikde çıxdı. Onları yola salan Xatire ise
astaca otağa keçib şirin yuxuda olan qızının
heraretini yoxladı. Esmerin dediyi kimi
qızdırması düşmekde idi. Sonra qızının yanında
uzanan Xatire bir müddet onu izledi. Belece ne
vaxt yuxuya getdiyinden özünün de xeberi
olmadı.
Aradan keçen üç gün Ayanın heyatına
tekrarolunmaz günler kimi yazılmışdı.
Gözlenilmeden heyatına giren kiçik qonaq
itirdiyi tebessüm ve xoşbextliyini iller sonra ona
geri qaytarmışdı. Ele Elay da özünü Ayanla
yaxşı hiss eleyirdi. Hele ki taleyin ona yazdığı
yazıdan xebersiz olan bu körpe yalnız Ayanın
qucağında sakit olur, onun oxşatmalarına gülür,
oynayırdı. Elay Ayanla yanaşı diger aile
üzvlerinin de ehvalını qaldırmış, problemlerini
unutdurmuşdu. Uşaq eve şenlik getirer, deyirler.
Elay da Xelilovların evine bir şenlik, xoşbextlik
getirmişdi. Lakin hamısı bu şenliyin sadece üç
günlük olduğunu, üç günden sonra ise uşağın
polis idaresine tehvil verileceyini bilirdi. Ayanın
xoşbextliyi Eliye de yansımışdı. Danışmağa
başladıqları iki hefteye yaxından beri ilk defe
idi ki Ayanın sesinde gülüş, şuxluq duyurdu.
Elayı soruşmaq, onunla maraqlanmaq behanesile
indi Eli Ayana fürset tapdıqca daha çox zeng
eleyir, mesaj yazırdı. Diger terefden de onunla
daha çox vaxt keçirdiyi üçün Ayanı Elaya
qısqanırdı.
İsmayıl çoxdandır hesretle gözlediyi dostunu
qarşılamaq üçün hava limanında idi.

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 410 >>