deyişirsen?
Men onu deyirem?
-Bilirem neyi deyirsen. Amma men de evdekileri
telesdire bilmerem axı. Sen bilmesen de Nuride
xala biler, qız evi olmaq, cer-cehiz derdi çekmek
nedir.
-Sen cer-cehizin mene lazım deyil. Özün gel,
besdir.
-Yaxşı da sevgilim, uşaqlıq eleme. Altı il
gözlemişik, altı ay da gözleyek.
-Uff, men senin üçün darıxmışam axı. Bu gün
seni göre bilmemişem.
-Hmm, gel onda bele eleyek.-dodaqlarını dide-
dide gözlerini qıyan Seinc nese düşüne-düşüne-
Balkona çıxaq.-dedi.
-Balkona?
-He de. Telefonları söndürmeden balkona çıxaq.
Bax, men otağımdan çıxıram.-deye-deye Sevinc
çarpayısından durub otaqdan çıxdı. Etrafa
boylana-boylana dehlizi keçib eyvana keçdi.
Arxası üstde balkonun demirine söykenib
aşağıdan yuxarı baxanda Yusifin yuxarıdan
aşağı baxaraq ona el elediyini gördü.
-Seni sevirem.-Yusif telefonu ağzına yaxın
tutub pıçıldadı.
-Men de seni.
-Qanadım olsaydı, uçub yanına gelerdim.
-Hmm, atam da senin qanadlarını qırıb heyete
buraxardı.
-Pah, atandan qorxmuram uje. Altı ildir,
öyreşmişem.
Ele bu vaxt Sevinc eyvanın qapısına kiminse
yaxınlaşdığını hiss eleyib telaşla Yusife baxdı:
-Deyesen atamdır!-deye celd telefonu
söndürdü. Bir göz qırpımında yerinde yüz seksen
derece dönüb şekil çekirmiş kimi telefonu ireli
tutdu.
-Sevinc, burada neyleyirsen?-gelen heqiqeten
de Malik emi idi. Sevinc özünü heç ne
olmamıştek aparmağa, heyecanını boğmağa
çalışaraq:
-Heeç ata, Ayın şeklini çekirem. Sabahkı dersim
Ayla Güneşe aiddir, men de teqdimat üçün şekil
çekirem.-dedi.
-Kompüterinde Ay şekli yoxdur?
-Var e, men dedim daha teze olsun.
-Hava soyuqdur, keç içeri.
-Yaxşı ata.-deye Sevinc başını aşağı dikib
eyvandan çıxdı. Devet olunduğu toyda çox oturmayan Mehdi
şadlıq sarayından çıxıb en yaxındakı
dayanacağa doğru irelilemeye başladı. Elleri
cibinde fikirli-fikirli dayanacağa yaxınlaşırdı
ki, dayanacaqda oturan qızı görüb duruxdu.
Bir-birinin üstünde çarpazladığı qollarını üst-
üste aşırdığı aayaqlarına dayaq

<< 1 ... 114 115 [116] 117 118 ... 410 >>