refiqesiniz de. Onda bele eleyek,
onsuz da burada birbaşa emimoğlunun yanına
gedirem, Sevili de görecem. ---Senden salam
deyim?
-İsmayıl, yaxşı da lap xecalet çekdim.
Onlar belece deye-güle söhbet eleyirdiler ki
bayaqdan uzaqdan onlara baxan ve artıq
dözmeyen Coşqun yaxınlaşıb İsmayılı sert
şekilde kenara iteledi.
-Heyy, ne xeberdir?
-Coşqun, neyleyirsen?-Züleyxa telaşla onun
qolundan tutub kenara çekdi.
-Ne olub, ay qaqaş? Zülü, bu kimdir?-heç ne
anlamayan İsmayıl teeccüble bir Coşquna, bir de
Züleyxaya baxırdı.
-Men bu qızın nişanlısı. Bes sen kimsen?
-He? Sehv başa düşme e, qaqaş. Biz sinif
yoldaşı olmuşuq. Prosto yolda qarşılaşdıq...-
İsmayıl ses tonunu yumşaltdı.
-İsmayil, bir problemmi var?-maşından onları
izleyen Emre döze bilmeyib çöle çıxmışdı.
İsmayıl göz-qaşla ona heç ne olmadığını ve
oturmasını işare eledi.
-Budur Yusif?-Coşqun ise qaşının birini qaldırıb
kinaye ve hiddetle Züleyxaya baxırdı.
-Coşqun!-Züleyxa qezebinden dişlerini bir-
birine sıxır, gözlerini ağardırıd.
-Yusif? Yox, menim adım İsmayıldır.-Coşqunun
bu sualını eşiden İsmayıl maraqla onlara
baxırdı.
-He? Bağışla onda, qaqaş. Uzaqdan sizi ele
gördüm, biraz...-elediyine sanki peşman olan
Coşqun bayaqkından ferqli üz ifadesi ve ses tonu
ile İsmayıla baxdı.
-Eybi yox, olan şeydir. Ne ise, helelik.-İsmayıl
yüngülce gülümseyerek elini onun çiynine vurdu
ve sağollaşıb maşınına doğru getdi.
Esebinden qıpqırmızı qızaran ve dişi damağını
kesen Züleyxa ise teessüf dolua baxışlarla
Coşquna baxır, başını bulayırdı.
-Çox sağol.
-Neyledim e men, Zülü?
-Daha neyleyeceksen? Meni sinif yoldaşımın
yanında biabr eledin. Bundan artıq neylemek
isteyirsen?
-Niye biabr olursan ki? Prosto seni uzadan
oğlanla danışan görüb...
-Men onu demirem! Yusifin adını çekmeyini
deyirem!-Züleyxa sesini qaldırdı.
-Hee, senin derdin Ysuif derdi imiş-Coşqun
kinaye ile başını yelledi.-Demeli, onun adını
çekdim deye üstüme bele püskürürsen?
-Sen hele neylediyini başa düşmemisen?

<< 1 ... 121 122 [123] 124 125 ... 410 >>