de
aparacam, amma uşağı bu qeder mecbur elemek
de olmaz.
-Düşüm, düşüm,-deye bu vaxt Gülay atasının
qucağında qıvranmağa başladı. Xeyal onu
qucağından yere qoyub fikirli-fikirli Xatireye
baxdı:
-Bililem,-dedi,-amma neyleyim, ıstemilem
qızım menim yaşadıqlalımı yaşasın. Istemilem
başqa uşaqla ona gülsün. Bu çox pis hisdi,
Xatile, yaşamayan bilmez. Böyüdükce adama
daha pis tesil eleyi. Mektebde, univelsitetde,
işde, tanış-biliş alasında sözünü lağa qoyub
gülenle, alxanca pıçıldaşanla... Ele pis olusan
ki, ele bilisen, tek qüsullu, tek eksik adam
sensen. Ele bilisen bütün dünya sene qalşıdı,-
danışdıqça Xeyalın sesi titreyir, kövrelirdi.
-Sen heç kimden eksik deyilsen, qüsurlu da
deyilsen. Sende olan ürek hamıda olsun.-onun
pis olduğunu gören Xatire elini onun elinin
üstüne qoyub teselli elemeye başladı.-Sene
gülenler, pıçıldaşanlar birinci özlerine
baxsınlar, görsünler, onların qüsurları
haradadır. Naşükür olmam eksine Allahına
şükür ele ki sene bu cür gözel ürek verib.
-Hem de bu cür gözel heyat yoldaşı. Yaxşı ki
valsan, sen de olmasan, men neyleyelem?-deye
Xeyal qolunu ona dolayıb özüne sarı sıxdı.
-Men dem men de.-deye bayaqdan şekilli
kitabına baxan Gülay onları bele görüb qollarını
açaraq onlara sarı qaçdı. Dizlerinin üstünde
oturaraq balaca elleri ile her ikisini qucaqladı.Bir neçe gün keçdi. Evvelki günlere nisbetde bu
gün hava daha isti idi. Marşrutdan düşen
Yusifle Sevinc söhbet ede-ede parka girdiler.
Parkın içi ile geze-geze bir xeyli üzüaşağı
gelmişdiler ki, onlara sarı gelen Ayanla Gülayı
gördüler.
-Bıy, men kimleri görürem?-deye Sevinc
sevincek qollarını açıb onlara sarı getdi. Evvel
Gülayı qucaqlayıb öpdü, sonra Ayanla görşüdü.-
Üzünü görek a bacı, haralardasan?
-Artıq bundan sonra buradalarda olacam.
-Doğrudan? Yoxsa tezeden bura köçmüsünüz?
-Nç,axtar tap.-deye Ayan gülümseyerek başını
buladı.
-Yoxsa buralardan elçin çıxıb?-Gülay
beraberliyinde eyilib onu oynadan Yusif güle-
güle soruşdu.
Sevinc ona göz

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 410 >>