atılıb
damağını dartdı.
-Qorxdun? Bağışla, ele men de qorxdum.-
diksinen Kenan da elini sinesine tutdu.
-Evden ele indi gelirsen?
-He, bu gün birinci ders boş idi. Sen hara,
dersiniz qurtarıb ki?
-Yoox, klinikaya gedirik, cerrahiyeye. Oradan da
eve gederik yeqin.
-Zeng gelmeyib?
-Yoox, yox, gelmeyib.
-Bes papan nese demedi? Dünen axşam meni
senin yanında gördü.
-Yox, narahat olma. Başa düşdü ki sen sadece
meni ötürürsen. Hem de seni tanıyır.-ele bu vaxt
Leylanın telefonu zeng çalmağa başladı. O
diksinerek qorxa-qorxa xalatının cibinden
telefonunu çıxarmağa başladı. Onsuz da Leylanın
bayaqkı tereddüdlü “yox”cavabından şübhelenen
Kenanın şübheleri onun bu reaksiyası ile daha da
artdı. Leylanın üzündeki qorxu ifadesi ise ekranda
refiqesinin adını görmesi ile rahatlıqla evez
olundu.-He, Natış? Heyetdeyem. Yox, hele
getmemişik. Yaxşı, gel, gözleyirem.-danışıb
qurtardıqdan sonra-Nata idi, deyir meni de
gözle.-deye maraqla ona baxan Kenana baxıb
dedi.
-Doğrudan, de, Nata gelir ki.-deye Kenan ona
arxanı işare eledi.
Reflektiv olaraq arxaya dönen Leyla Kenanın qefil
atılıb telefonu onun elinden alması ile yeniden eks
terefe döndü:
-Heyy, neyleyirsen?!-deye çaşqın şekilde ondan
telefonunu geri almaq sitedi.
-Dayan,-Kenan bir terefden onun elini geri
iteleyerken diger terefden de zenglere göz
gezdirirdi,-bes zeng gelmemişdi? Bu nedir?-deye
yeni gelen gizli zengleri gösterdi.
-Ee, Kenan, olmadı ki bu. Sen menden icazesiz
menim telefonumu niye götürürsen?
-Sualıma sualla cavan verme. Bu niye yene de
zeng eleyib?
-Uff, çünki senin menim nişanlım olmağıma
inanmır.Deyir ağıllı çıxmısan? Guya bilmirem ki
sen nişanlı deyilsen?
-Belke seni yoxlayır? Deyerdin ki nişanılıyam da.-
deye-deye Kenan telefonunu ona qaytardı.
-Ne yoxlamaq e, ay Kenan? O menim haqqımda
demek olar ki her şeri bilir. Atamın, anamın,
bacılarımın adını, rayonumuzu, familyamızı.
-Belke qohumdur? Şübhelendiyin ele biri var?
-Yox, vallah, yoxdur. Her iki terefde de

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 410 >>