oğlanların
hamısı evlidir. Menimle mezelene bilecek ele bir
tip yoxdur.
-Belke daha uzaq qohumdur, ya da qonşudur?
-Qonşunu men de fikirleşmişem, amma heç kimin
babalını yumaq istemirem.
-Tam olaraq sene ne deyir? Qorxudub elemir?
-Yox, daha çox mezelenir. Amma deyir polise
desen,seni, aileni zadı...
-Sen yaxşısı budur, nömreni deyiş. Evdekilerden,
bir de menden başqa heç kime verme.
-Heç kime vermeyenden sonra men o nömreni
neyleyirem? Bu qeder müellimlerim, padruqalarım
var.
-Onda gel senin nömreni menim telefonuma
yöneldek. Görek,o zeng eleyen kimdir?
-Yox e, Kenan. Sen mene göre narahata olma.
Üç-beş defe zeng eleyib yorulacaq.
-Leyloş, gedek.-ele bu vaxt onlara yaxınlaşan
Leylanın refiqesi Natevan maraqla Kenanı süze-
süze Leylaya dedi.
--He, gedek. Kenan, sen bunları fikirleşme,
dersine get. Helelik.
Leyla Kenana nese demeye imkan vermeden
sağollaşıb aralandı. Bir müddet hereketsiz şekilde
onun arxasınca baxan Kenan ise sonra öz-özüne
danışmağa başladı:
-Yaxşı olur, sene eceb olur. Sen niye onun işine
burnunu bu qeder soxursan ki? Qız daha seni
istemir de, ne direşmisen? Yatıb-yatıb indi yadına
düşdü, Leyla? Sen onu seve bilmezsen,
sevmeyeceksen de! Unut onuQ Unut onu kalbim.
Akıl almaz, geçilmez, karmaşık bir yolda, Yürüdüm,
yürüdüm, bir de baktım ki, neredeyim ben
şimdi?...-monoloquna mahnı ile davam eleyen
Kenan yene de zümzüme elemeye başlamışdı. Qapını açmaq üçün yaxınlaşan Xeyal gözlükden
baxıb gelenin Eli olduğunu görcek öz-özüne
gülümsedi. Sonra gözucu nezerlerini otaqdakılara
yetire-yetire qapını açmağa başladı
-Axşamınız xeyir, müellim. Bağışlayın, klyent zad
çox oldu deye indi gelmeli oldum.
-Eybi yox, canın sağ olsun. Gel içeli.
Içeri keçen Eli qapının ağzındakı ayaqqabıları
görüb:
-Qonağınız var idi?-deye soruşdu.
-Qonaq deyil, özümüzünküleldi.-onun
narahatlığını gören Xeyal güle-güle ona göz
vurdu. Eli ise onun bu mimikasının sebebini
içeride, divanda oturan Ayanla atasını görcek
anladı. Özünü

<< 1 ... 131 132 [133] 134 135 ... 410 >>