hislerden uzaq idi. Ona
göre de bir müddet ondan uzaq durmaq, mümkün
qeder qarşılaşmamaq isteyirdi.
Dilxor halda dayanacağa sarı geldi. Onsuz da ilk
dersi qaçırmışdı. Bu gedişle ikincini de
qaçıracaqdı. Üzünde narazılıq ifadesi oturacaqda
oturacaqdı ki, ondan daha dilxor biri diqqetini
çekdi. Bir qız telaşla nese itirmiş kimi gah
çantasını, gah da ciblerini axtarır, dodağının
altında nese deyinirdi. İnci tanımasa da bu qız
Sevil idi. Onun bu halına bigane qala bilmeyen
İnci:
-Bağışlayın, deyesen nese itirmisiniz?-deye ona
yaxınlaşdı.
-He, pulqanımı.-heyecandan rengi qaçmış Sevil
başını qaldırıb ona baxdı.
-Yaxşı-yaxşı baxın. Belke sumkanızın hansısa
gözüne düşüb?
-Yox, bayaqdan elli yere baxmışam. Eslinde heç
sumkamda da deyildi, cibimde idi. Deyesen
avtobusda çekibler.
-Çox idi?
-Pul? Yox, ele de çox deyildi, amma içinde metro
kartım da var idi. Eslinde pul qabım hemişe
sumkamda olur, bu defe terslikden metro kartımı
götürmüşem deye açıb baxmaq istedim, sonra
avtobusu gördüm, qaldı cibimde, sonra da...
-İndi üstünüzde heç pulunuz yoxdur?-Sevil
dodaqlarını büzüb başını buladı. Sonra yene de bir
ümid çantasını, ciblerini gezmeye başladı. Bir az
düşünen İnci ise bu vaxt cibinden çıxardığı bir
manatı ona uzatdı.-Buyur.
-Yox, yox, çox sağolun, men bu pulu götüre
bilmerem.-Sevil narazı şekilde özünü yana çekdi.
-Niye götüre bilmirsen ki? Üstünde bir qepik de
pulun yoxdur, b u halda hara gede bileceksen?
Götür, en azından gedeceyin yere qeder çatar.
-Bes men bu pulu size nece qaytaracam? Men
sizi tanımıram, siz men tanımırsınız?
-Men qaytar deye vermirem ki, ehtiyacın var deye
verirem. Hem de ki bu ele de böyük mebleğ deyil.
Götür.
-Çox sağol. Allah razı olsun. Mene nece böyük bir
yaxşılıq eledin, tesevvür eleye bilmezsen.-Sevil
çekine-çekine pulu aldı.
-Biz buna daha çox insanlıq vezifesi deyek.
Bundan sonra daha diqqetli ol.
-He, düz deyirsen. Menim marşrutum gelir. Bir
daha çox sağol.-deye Sevil minnetdarlıq

<< 1 ... 136 137 [138] 139 140 ... 410 >>