üzünü
turşudurdu.-Bıy, senin dilini pişik aparıb?
-Sen onu bir de evde gör.-Eli başını bulaya-
bulaya Sevince baxdı. Sonra ona qısılan qardaşı
oğlunun yanağını oxşaya-oxşaya-Xala senden
ne soruşur? De de adını. Adın nedir?-dedi.
-Tamil.-eli ağzında olan uşaq çekine-çekine
dillendi.
-Tamil yox e, Kamil. Elini ağzından çıxar, temiz
deyil.-deye Eli yüngülce uşağın eline vurdu.
-Başına gelsin, ay Eli.-bayaqdan bir eli belinde
maraqla ona baxan Yuisif dillendi.
-Sağol. Amma birinci sizin.
-Ne ise, biz seni tutmayaq. Sen uşağı parka
apar, oynasın.-deye Sevinc Yusifin qolundan
tutub dartmağa başladı.
-He, düz deyir, biz gedek. Helelik.-Yusif onun
ne demek istediyini başa düşmüşdü.
Belece onlar Elini parka yola salıb özleri de
onun arxasınca düşdüler. Yol terefdeki
ağaclıqların arası ile addım-addım gedib
olacaqları izlemeye başladılar. Eli uşaqla parka
girib bir xeyli gezişdi. Sonra özü oturacaqda
oturaraq balaca Kamile fevvareni, yerde gezişen
göyerçinleri gösterdi. Ayan da hele ki, parkda
idi. Lakin yorulmuşdu.
-Quzu, ne olar, gedek de eve. Xala yorulub axı.
Bax, hava da soyuyur.
-Yoox, oynayaq.-deye balaca Gülay ise etiraz
eleyib burnunu sallayırdı.
-Yorulmuşam axı, hele evimize de qayıtmalıyam.
-Ee, yox!
Ayanın gözü bu vaxt onlardan biraz aralıda
durub onlara baxan balaca bir oğlan uşağına
sataşdı.
-Qaqaşa bax.-deye Gülaya onu gösterdi.-Çağır
görüm, onu bura.-deye özü de uşağın tek olub-
olmadığını bilmek üçün etrafa baxındı.
-Del, del.-Gülay yaxınlaşıb onun elinden
tutmaq istedi.
Oğlan evvel elini çekse de sonra onun onunun
üstündeki şekli göstererek:
-De, bebe.-dedi.
-Bebe yox, qız.-deye öz üstündeki şekle baxan
Gülay sonra onun köyneyindeki şekli gösterdi.-
Böö.
-Böö deyil o, ayıdır.-onlara yaxınlaşan ayan
uçaqlar beraberliyinde oturdu. Sonra üzünü
diger uşağa tutub-Adın nedir senin?-deye onu
dindirdi.
-Tamil.
-Ne, Tamil?
-Kamil, haradasan sen?-tenginefes ve telaşlı
halda özünü ora yetiren Eli idi. Onun

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 410 >>