şexsiyyet
vesiqesi çıxardı.-Buyur.-deye vesiqeni ona
uzatdı.
-Eslinde he.-qız vesiqeni alıb eyni üz ifadesi
ile-Biraz unutqanam dedi.-Sen de çox sağol ki,
tapıb saxlamısan.
-Men tapmamışam, seher bir qadın tapıb verdi.
Eslinde saxlamaya, ata da bilerdim. Çünki
marşrutun qabaq terefinde yazılıb ki “Avtobusda
iten eşyalara göre sürücü mesuliyyet daşımır.”
Amma sonra fikirleşdim ki, sen yatdığın üçün o
yazını oxuya bilmemisen. -Qoy bu defelik bele
olsu.
-Bir daha çox sağol, Mehdi.
-Mehdi?-Mehdi duruxub ona baxdı.-Sen menim
adımı haradan bilirsen? Yoxsa menim şexsiyyet
vesiqem de sende qalıb?
-Dispeçere seni terif eledim, o dedi. Maşallah
ne çox adın varmış: Mehdi, Mixaylo, Çene.
-He, here bir leqeb taxıb. Amma sen istesen
sadece Mehdi deye bilersen.
-İnanmıram ki, daha buna ehtiyac olsun.-qız
biraz ciddileşdi.-Ne ise, men marşruta minim.-
deyerek bir-iki addım atdı.
-Aha, buyur.-deye ona yol gösteren Mehdi
sonra elleri cibinde pillekenleri düşerek
kabineye teref getmeye başladı.
Bilmirdi niye, amma özünü quştek yüngül hiss
edirdi. Ele üreyi de quş üreyi kimi tez-tez
döyünürdü. Gülümseyirdi. İller sonra atası ile
birge itirdiyi tebessümü geri qayıtmışdı.
Kabinenin arxasına keçib cibinden siqaretle
alışqanı çıxardı. Qutudan bir siqaret çıxarıb
damağına qoymaq isteyirdi ki, birden ağlına ne
geldise dayandı. Bir marşruta, bir de elindeki
qutu ile siqarete baxdı. Bir qerara gelmiştek öz-
özüne gülümseyib elindekileri zibil qutusuna
atdı. Belelikle o, siqareti atmışdı. Hem de
geleceyinin nece olacağını bilmediyi bir qız üçün.
Marketden çıxan Leyla içeri girmek isteyen
Kenanla toqquşdu. Evvelce ikisi de diksindi,
sonra üzüne özünden ixtiyarsız heyecanlı
tebessüm geldi. Artıq altıncı il idi ki, Kenanla
eyni universitetde oxuyacaqdı, bu altı ilde az
qala her gün qarşılaşırdılar, amma Leyla her
defe onu görende belece heyecanlanırdı. O
Zerife ile ayrılanda sevinse de, ilk vaxtlar
Kenanın qaşqabaqlı, depressiv halı onu hem

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 410 >>