Bu ömr ona
bir defe verilmişdise niye onu istediyi kimi,
istediyi insanla yaşaya bilmezdi?
Saatlar ireliledikce hava da isinirdi. Seherki
soyuq ve çiskinli hava yerini mülayim istiye
vermişdi. Esgerlik müddeti nehayet bu gün başa
çatan İsmayıl iri addımlarla evlerine telesirdi.
Bu şeher, ailesi, dostları üçün çox darıxmışdı.
Üst-üste toplananda ömrünün esgerlikde olan
müddeti qeder müddeti bu şeherde
keçmemişdi,amma nedense buralar ona doğma
gelirdi. Nehayet qapılarına çatıb yerden bir daş
alaraq darvazanı döymeye başladı. Bir neçe
defe taqqıldatdıqdan sonra qapının diger
terefinden:
-Kimdir?-deye anasının sesi eşidildi.
Bu doğma ses İsmayılın üzüne xoş bir tebessüm
getirdi. Lakin o ciddileşerek:
-Qaz idaresi.-deye sesini qalınlaşdırdı.
-Qaz idaresi? Ay qardaş, biz axı pulu teze
öd...-danışa-danışa qapını açan Dilare xala
qarşısında oğlunu görcek bir anlıq duruxdu.
Sonra sevincek-İsmayıl!-deye onun boynuna
atıldı.-Can, oğlum gelib e, evimin yaraşığı
gelib.-kövrelib ağlamağa başladı.
İsmayıl da anasını berk-berk qucaqlayıb başını
onun çiynine qoymuşdu. Dilare xala bir müddet
sonra onu özündn aralayıb ellerini üzünde
gezdire-gezdire:
-Sen niye bele arıqlamısan? Qaralmısan hem
de. Caan, menim sarı balam qaralıb. Yaxşı
baxmayıblar sene?-deyirdi.
-Ay mama, men ora kurorta getmemişdim ki,
esgerlikde idim. Papa evdedir?-deye İsmayıl
içeri boylandı.
-Dostları çağırıb. Yarım saat olar ki, çıxıb,
birazdan geler. Gel, qapıda qalma. Mama indi
sene bir qeşeng yemekler bişirsin, bir qeşeng
qulluq elesin ki...-deye-deye Dilare xala onu
içeri salıb qapını örtdü.
Gülayın ad günü yaxınlaşdığından Ayan
Xatireye kömek meqsedile evden biraz tez
çıxmış, saat on iki olmamış özünü Xırdalana
yetirmişdi. Plana göre onlardan çıxıb işe
gedecek, axşam ise yeniden onlara qayıdacaqdı.
Binaya yaxınlaşanda Xatireni bir oğlanla söhbet
eden görüb duruxdu. Oğlan tanış gelirdi, amma
onun kim olduğunu deqiqleşdire bilmirdi. Diger
terefden de Xatirenin

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 410 >>