eleyib adaşımla toyunuza
çağırırsan. Yoxsa hamıya her şeyi danışaram.
-Baş üste, baş üste. İnşallah tezlikle sene xoş
xeberi verecem.
Eli özünü heç olmadığı qeder xoşbext ve yüngül
hiss eleyirdi. Sanki çiyinlerinden ağır bir yük
götürülmüşdü. Axır ki, tunelin sonunu gösteren
işığı görmüşdü. İndi sadece bir şey qalmışdı:
neyin bahasına olursa olsun Ayanın sevgsini
yeniden qazanmaq.
Kenan universitetin qabağında bir oğlanla
söhbet eleyirdi. Oğlan tekidle ondan nese isteyir,
o ise çaresiz şekilde çiyinlerini çekirdi.
-Men neyleye bilerem axı, ay Nicat? Men
Leylanın işine qarışa bilmerem.
-Yaxşı, onun işine qarışma. Amma siz yaxınsınız
da, sen bilersen, belke heyatında kimse var ki,
meni yaxın buraxnmır?
-Yoxdur, yeni bildiyim qederile yoxdur.
-Bes bu qız niye mene bu qeder naz eleyir? Men
ondan sadece şans isteyirem, sadece bir müddet
danışaq, onu da qoymur. Uff...-deye Nicat
ellerini beline qoydu. Sonra yadına ne düşdüse
Kenana baxıb-Belke üreyinde kimse var? Ola
bilmez?-deye soruşdu.
-Bb..bbilmirem,-Kenan narahat şekilde yerinde
vurnuxub gözlerini qaçırdı,-men haradan
bilim?-Sonra elini onun çiynine vurub-Sen
yaxşısı budur, bir müddet ona yaxınlaşma. Çox
üstüne getsen, daha pis reaksiya verecek.-dedi.
-Düz deyirsen. Türkün meseli “Sabr eden derviş
murdına ermiş.” İnşallah mende de ele olar.
-İnşallah.-deyen Kenanın gözü bu vaxt onlara
teref gelen Leylaya sataşdı. Nicata onu işare
eleyib-Helelik.-deye ondan uzaqlaşdı. Bir
kenarda durub Leylanı gözlemeye başladı.
Leyla ise yanından keçerken boynunu burub ona
baxan Nicata göz süzdürdü. Kenana
yaxınlaşanda ise:
-Ne deyirdi o sene?-deye Nicatı işare eleyib
soruşdu.
-Heç, ele-bele söhbet eleyirdik.-Kenan heç ne
olmamıştek çiyinlerini atdı.
-Ona göre meni gören kimi aralandın?-Leyla
kinaye ile gülümsündü.-Görür daha men üz
vermirem, senin başını bişirmeye çalışır.
Onlar universitetin heyetinden çıxıb dayanacağa
doğru getmeye başladılar. Bir müddet ikisi de
danışmadı. Sonra

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 410 >>