apteklerden birinden dermanı
tapmış ve alan kimi de satıcıdan bir stekan su
xahiş ederek dermanı ele oradaca içmişdi. İndi
de aptekden çıxıb öz-özüne danışa-danışa
yoluna davam eleyirdi.
-Ay buna ağıl dişi deyenin... Ağrıdan adam
ağlını itirir. İki qram ağlım artacaq deye iki
gece yuxusuz qalmaq olar?
Bu vaxt bir qadının qabağından ötdüyü
xestexananın hasarına söykenib bir eli ile üreyini
tutduğunu görcek ayaq saxladı. Qadın simaca
ona tanı gelse de kim olduğnu aydınlaşdıra
bilmedi, ne olduğunu öyrenmek üçün
yaxınlaşdı.-Xala, yaxşısınız?
-Yaxşıyam a bala, yaxşıyam. Biraz üreyim
sancdı.-Asya tanıya bilmese de bu Esli xala idi.
-Baxın, bura xestexanadır. İsteyirsiniz, ora
gedek?
-Bilirem a bala, men de ele bura gelmişdim.
Oğlum bir aydır ki, burada yatır, komada idi.
Bayaq da zeng geldi ki, ayılıb. Men de evden
nece çıxmışam, bir Allah bilir. Heyecandan
üreyim de dözmedi.
-Allah şefa versin. Oğlunuza ne olmuşdu ki?
-Maşın vurmuşdu. Özü avtobus şoferi idi. Bir
zalımın qızı ağlını aldı başından.
Esli xala danışdıqca Asya sanki onun da,
oğlunun da kim olduğunu başa düşmeye
başlayırdı. Çünki Mehdinin qeza keçirmesinden
de, komada olmasından da, ve bütün bunlara
bir qızın sebeb olmasından da xeberdar idi. Ona
göre de:
-Xala, sizin oğlunuzun adı Mehdi deyil? Mixaylo
da deyirler?-deye soruşdu.
-He, sen oğlumu haradan tanıyırsan?
-Biz sinif yoldaşı olmuşuq, xala. Men Asyayam,
belke yadınızda olar?
-Asya? Ne bilim, ay qızım, ağlımda o qeder şey
var ki. Sen ele deyirsense, eledir.
-Gedek onda, xala. Men de Mixaylonu görmüş
olaram.-deye Asya Esli xalaya binanı gösterdi.
Belece onlar xestexanaya girib Mehdinin yatdığı
mertebeye qalxdılar. Tibb bacısı Mehdinin yuxarı
mertebeye, palataya köçürüldüyünü dedi. Onlar
bir mertebe de yuxarı qalxıb hemin palatanı
axtarırdılar ki, bu vaxt dehlizde görünen Eli:
-Esli xala, bura gelin.-deye onları sesledi.
Asyanı Esli xalanın yanında görmek ise onu
teeccüblendirmişdi.
-Eli, oğlum necedir?

<< 1 ... 303 304 [305] 306 307 ... 410 >>