olacaq. Hem de ki men onsuzda da onu
sevmirem ki, sene de qısqanım. Özü menim
dalımca qaçırdı, her şey de buna göre oldu.
Senden bir şey xahiş eleyecem. Mehdinin
yaddaşı yerine gelene qeder bu oyuna davam
ele.
-Yox, yox, menlik deyil, menim sevdiyim var.-
Asya tekidle başını buladı.
-Qulaq as, ele demirem. Demirem, elini tut,
canım, cicim de. Prosto bir-iki defe yanına gel,
zeng ele halını soruş, sonra yavaş-yavaş
uzaqlaşarsan. Yaddaşı qayıdanda da men
burada olmayacam. Xahiş eleyirem.
-Yaxşı, çalışaram. Ne ise, men gedim, Esli xala
meni gelmeyime peşman eledi.
-Gözle, men de sumkamı götürüb gelirem.-İnci
yeniden palataya qayıdırdı ki, bu vaxt qapı
açıldı ve Esli xala oğlanlarla birlikde çöle çıxdı.
İnci teeccüble axırıncı çıxan Eliye baxıb-Ne
olub?-deye soruşdu.
-Ne bilim, Esli xala bize nese deyecek. Yeqin
qurduğu yalanla bağlıdır.
İnci kinayeli tebessümle başını bulayaraq içeri
girdi.
Bu vaxt gözleri sese gözlerini qaldırıb qapıya
baxan Mehdinin gözleri ile toqquşdu. Bir anda
ne olduğunu anlamadı. Üreyi, gözleri,
dodaqları, el-ayağı sözüne baxmayıb
heyecanına tabe oldular. Mehdi ise qapını işare
eleyib:
-Onlar hara getdiler?-deye soruşdu.
-Ne bilim.-İnci tez gözlerini qaçırıb çantasını
götürme üçün stula yaxınlaşdı.
-Sen de gedirsen?
-He.
-Getme de, tek qalmaq istemirem.-Mehdi
teklikden qorxan balaca uşaqlartek boynunu
burub ona baxırdı.
-Yaxşı, qayıdıram indi.-İnci qapıya yaxınlaşdı.
Çöle boylanıb onu gözleyen Asyaya-Asya, sen
get.-deye elle işare eledi. Asya başını yelleyib
dehlizden çıxdı. Dehlizin diger terefinde,
pencerenin qabağında ise Esli xala oğlanlarla
nese danışırdı. İnci içeri qayıdıb ellerini ova-
ova narahat halda yerinde vurnuxdu. Onu bele
gören Mehdi:
-Otur da.-deye stulu işare eledi.
-Oturum da.-İnci otursa da ona teref
baxmırdı.
-O qız doğrudan da menim istediyim qız idi?
-He, inanmırsan?
-Bilmirem, ona qarşı heç ne hiss elemirem axı.
-Elemezsen de, xatırlamırsan axı. Yavaş-yavaş
her şey

<< 1 ... 307 308 [309] 310 311 ... 410 >>