ile bir Yusife, bir de kişiye baxırdı.
-Ne olacaq, az qala axşam vaxtı işe
düşmüşdüm. Qardaş, bu uşağı tanıyırsan?
-He, qonşumun oğludur. Cavandır da, yeqin
fikirli olub. Hamımız cavan olmuşuq.-Malik emi
sonra yaxınlaşıb Yusifin qolundan tutaraq-
Necesen, a bala, ezilmemisen? Ayağını yere bas
görüm, ağrımır?
-Yox...uff...biraz.-Yusif ağrısını biruze
vermemeye çalışsa da üzündeki ifade bunu
demirdi. Kişi Yusifi biraz da danlayıb sonra
maşınına minerek oradan uzaqlaşdı. Malik emi
ise neinki onu danlamadı, eksine gezmesine
kömek elemek üçün qolundan tutub eve qeder
getirdi. Yusif ve Sevinc ise teeccüble hem bir-
birilerine, hem de Malik emiye baxırdılar.
Indi de Xaver xala olanlardan xeber tutmuş ve
erini qonaq otağına salıb danlayırdı.
-Malik, gel tök bu daşı eteyinden. Sizin bu
tersliyiniz uşaqlara ziyan eleyir. Allah elemesin,
o uşağa bir şey olsaydı, sen ömr boyu qonşuların
qalsın bir terefe, qızının üzüne nece
baxacaqdın? Sevincin gözünde bir damcı yaş
görende ele bil dünya başıma yıxılır deyirsen.
Bes özün onun göz yaşına sebeb olsaydın,
neyleyecekdin? Ona göre de bu tersliyini bir
terefe. Uşaqlar bir-birilerini sevirler, onları
ayırmaqla ömr boyu günaha batmış olarsan.
Indi bir sehvdir eleyibler. Sizin böyüklüyünüz
onların sehvlerinden keçmekdir, çünki özünüz
de cavan olmusunuz.
Xaver xala danışdıqca Malik emi gözlerini
döşemeye dikib düşünürdü. Görünür, arvadının
dedikleri ile razı idi, bele ki, üzünde peşman bir
ifade var idi. Birden derinden köks ötürüb:
-Dur hazırlaş, gedek görek uşaq necedir.-deye
dikelib Xaver xalqa baxdı.
-Doğrudan? Bele asan yola geleceyini
gözlemirdim.
-Men çoxdan yola gelmişem, prosto bunları biraz
süründürmek lazım idi ki, xoşbextliyin heç de
asan qazanılan bir şey olmadığını başa
düşsünler.
-Sen de özüne göre az deyilsen ha.-güle-güle
ayağa qalxan Xaver xala birden nese
xatırlamıştek yeniden aşağı oturdu.-Ay Malik,
bes bu Arzuman meselesi nece olacaq? Sen keçen
defe demedin ki, gelmek

<< 1 ... 324 325 [326] 327 328 ... 410 >>