eleyirem, niye o deqiqe inciyirsen?
İnşallah gelerem, işlemeye olmasa da baş
çekmeye gelerem.Övladlarnın nişanı ataraq toydan imtina etme
qerarını Melahet xala ile Meleyke xala çox pis
qarşıladılar. Evvel bunu bir zarafat kimi qebul
eleyib gülüşseler de sonradan işin zarafatdan
keçdiyini görüb özlerine el qatdılar. Here öz
uşağının üstüne düşüb o ki var danladı. Lakin
artıq qerar verilmişdi ve heç birinin geri addım
atmaq fikri yox idi. Hemin gün baş tutan ad
günü de çox soyuq keçdi. Meleyke xala ne hemin
gün, ne ne seherisi oğlunun üzüne baxmır,
dindirmirdi. Ele Bakıya qayıdanda da yolboyu
onunla danışmadı. Anasının bu reaksiyası Eliye
pis tesir elese de bu onun yaşadığı sevinc ve
heyecana tesir eleye bilmirdi. Anasının
yumşaqqelbli olduğunu ve tezlikle onu dile tutub
könlünü ele ala bileceyini bilirdi. Ona göre de
yolboyu Ayanın qarşısına yeniden nece
çıxacağını, onunla ne danışacağını götür-qoy
eleyirdi. Lakin yene de o cavabsız “Niye?”ler
qabağını kesdi. Ne edecekdi? Ayanın
“Niye?”lerine nece cavab verecekdi? “Seni
anama göre atdım, bunun da tek günahkarı
senin anandır.”mı deyecekdi?
Artıq eve çatımşdılar. Eli anası ile danışmağa
fürset axtarır, Meleyke xala ise qaşqabağını
sallayıb ondan qaçırdı. Eynini deyişen Eli
otaqdan çıxıb metbexe sarı getdi. Metbexdeki
sadece Gülnar idi ki, o da çay tökmekle meşğul
idi.
-Mama hanı?-deye Eli hamamın qapısını aça-
aça soruşdu.
-Evdedir, neveleri ile oynayır.-gözünü işden
ayırmayan Gülnar başı ile içerini işare eledi.
-Çayları eve aparma, meni gözle.-Eli hamama
gire-gire daha asta sesle dedi.
-Niye?
-Dedim ki, gözle.
Heç ne başa düşmeyen Gülnar çayları süzüb
qurtardıqdan sonra qehvedanı yerine qoyub
dayandı. Saniyeler sonra Eli hamamdan çıxıb
fikirli-fikirli metbexe geldi. Mecmeyini götürüb:
-Gedim görüm, Meleyke sultanın könlünü nece
alıram.-deye Gülnara göz vurdu.
-He, deyirem axı. Get, get, Allah işini avanda
elesin. Amma onu deyim ki, asan olmayacaq.
-Sağol e, bacı, yaxşı

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 410 >>