erazime
yaxın yerde üç-dörd nefer bir nefer vetendaşı
döyür. Polis yoldaşımla tez özümüzü ora
çatdırdıq. Biz çatandan hemin adamlar bizi
görüb oradan uzaqlaşdılar. Indi
axtarışdadırlar, çox uzağa qaça bilmezler.
Yaxınlaşanda gördük ki, orada vetendaş
Xelilovla yanaşı başqa bir oğlan da var. Huşsuz
halda yerde yatırdı. Kim olduğunu aydınlaşdıra
bilmedik, çünki üstünden heç bir sened çıxmadı.
Amma sonra hadise yerinden texminen on beş-
iyirmi metr aralıda terk edilmiş bir maşın aşkar
eledik. VAZ 21-15. Penceresi açıq olduğundan
senedlerine baxa bildik. Tekce sürücülük vesiqesi
var idi. Nebiyev Hüseyn ve Nebiyev Eli Kamil
oğullarına mexsus vesiqeler.
-Eli?!-Ayan elini ağzına tutub ağlamsınaraq
qışqırdı.-Demeyin ki Elidir!
-Beli, odur.
-Yox! Bu nece olub bes?
-Yaxşı, sakit ol.-Akif emi elini astaca qızının
küreyine sürterek göz-qaş eledi. Sonra üzünü
hekime tutub-Bes o uşaq necedir?-deye
soruşdu.
-Tanıyırsınız?
-Beli, oğlumun dostudur.-dillene bilmese de
Dilşad xala ters-ters erine baxırdı.
-Onun alt çene sümüyü sınıb, görünür en çox
yumruq ona atılıb. Bir de yuxarı ve aşağı
etraflarında yüngül sıyrıqlar var.
-Bes indi necedir?-Ayan yene ağlamsınaraq
soruşdu.
-Stabildir, ikisi de bir müddet dincelmelidir.
-Bes oğlumu döyenler kimlerdir? Men, menim
ailem heç kime deyib-dolaşan adamlar deyilik.
-Araşdırırıq. Narahat olmayın, bir xeber olan
kimi sizi de melumatlandıracayıq.
-Oğlumu göre bilmerik?-Dilşad xala yeniden
soruşdu.
-Yox xanım, dedim ki, bir müddet
dincelmelidirler. Aşağıda yemekxana var,
isteseniz orada gözleye bilersiniz.
-Bes Elinin üstünden telefon zad, bir şey
çıxmadımı? Qardaşına xeber eleyerdik.
-Biz xeber elemişik, qardaşı yoldadır.
Hekim sağollaşaraq otağına qayıtdı, polis ise
getdi. Dilşad xala hem ağlayır, hem de esebi
halda:
-Kim eleyer bunu menim oğluma?! Görüm ele
onun elleri qırılsın, heç salamat...-qarğış
eleyirdi.
-Dilşad, yaxşı, axşam vaxtı başlama. Onların
cezasını Allah verecek.
-Menim

<< 1 ... 330 331 [332] 333 334 ... 410 >>