qorxaq nezerlerle oradakılara baxa-
baxa içeri girdi. Ele buradakı qadınlar da
teeccüble ona baxır, aralarında pıçıldaşırdılar.
-Gel otur, oğul.-qadınlardan biri durub öz
yerini ona verdi. İsmayıl oturmaq istemediyini
dese de sonra Xalide xalanı tekidlerd dolu
baxışları ile oturmalı oldu.-Bahar müellime
haradadır?-Xalide xalanın gözleri otağı gezdi.
-Akademiyada idi, gelmez hele.-Sevil gücle
özünü ele alıb dillendi.
-Menim o qeder vaxtım yoxdur axı.
-Mama, ne olar, ele deme.-Sevil yeniden
ağlamağa başladı.
Lakin heç üç-beş saniye keçmedi ki, Bahar
müellime ağlaya-ağlaya içeri girdi.
-Ay Xalide, ne oldu sene, ay Xalide?
-Bahar müellime...Allah bilir ki, gedirem, ona
göre seni gönderdi. Gel otur bura.-Xalide xala
sonra üzünü İsmayıla tutdu.-Söhbetimiz
yadındadır? Yanıma, baş çekmeye gelmişdin.
Menden Sevili istedin, men de...-artıq nefesi
çatmadığından dayana-dura danışırdı,-men
de ağzımı açıb bir söz deye bilmemiş Ss...Ssevil
içeri girmişdi.-Sevil başını qaldırıb teeccüble bir
anasına, bir de İsmayıla baxdı. İsmayıl ise
gözlerini yere dikmiş, arabir başını yelleyirdi.-
Kaş...kaş menim qardaşımın oğlu da senin kimi
ağıllı, qan...qanacaqlı biri olaydı.... Onda bu
gün heç birimiz bu halda olmayacaqdıq. Men
qızımın üreyini bilmeden, fik...rini soruşmadan
nişanladım. Bilirdim...bilirdim ki, razı deyil,
amma hemin vaxt üreyinde başqa birinin
olduğunu bilmirdim. Başım o qeder bir...qar...
qarın çöreyin dalınca qaçmağa qarışmışdı ki,
qızlarımı qabağıma qoyub ana-qız, padruqa
kimi onlarla danışa da bilmir...dim. Qızım,
bağışla meni, bile-bile seni...oda at...mışam.
Anam ölür deye ağlama...men da...daha rahat
öle bilerem. Bilirem ki, tek qal...mayacaqsan.
İsmayıl,...bala, Sevilim indiden bele sene
eman...emanetdir, onu sene vesiyyet
ele...eleyirem. Onu incitme, onsuzda da....qelbi
qırıqdır.
-Gözünüzün arxada qalmasın, Xalide xala. Ona
gözüm kimi baxacam.-qeher Ismayılı boğsa da
birteher dillendi.
-Bahar müellime...sen de bilirsen

<< 1 ... 333 334 [335] 336 337 ... 410 >>