ayılmışdı.
İndi de bu yuxunun tesirinden qurtula bilmir,
beyninde ele hey eyni sual dolanırdı:"Niye
İnci?" Dünenden beri bu qız ona ferqli tesir
bağışlamışdı. Sevdiyi qızın Asya olmasına
baxmayaraq nedense o İncinin yanında özünü
qeyri-adi, rahat hiss eleyirdi. Öz sualına yalnız
bele bir cavabı var idi: ya bunlar keçmişde
sevgili olub ayrılıblar, ya da Mehdi onu çox
sevib, amma heç cür etiraf eleye bilmeyib. Bes
Asya? Onu ona bağlayan ne idi? Niye ona qarşı
heç ne hiss elemirdi? Ona göre de az evvel onu
bacısından xeber almışdı. Onu bir de görmek,
eyni hissiyatsızlığı yaşayıb-yaşamayacağını
bilmek isteyirdi.
Eri ile meslehetleşib bir qerara gelen Dilare xala
İsmayıl oyanar-oyanmaz ondan onu Sevilgile
aparmağı xahiş elemişdi. İsmayılın maraq ve
sual dolu baxışları ile qarşılaşanda ise "O qız
bize emanet olunub, bizim de borcumuz emanete
sahib çıxmaqdır." demişdi. ismayıl ise razılıq
dolu baxışlarla anasına gülümseyerek onu
qucaqlamışdı. İndi de yolda idiler. Sevilgilin
mehellelerine yaxınlaşırdılar.
Sevilgilin menzilinde ise ağır ve derin bir sükut
var idi. Heyet kişiler, ev ise qadınlarla dolub
daşırdı. Heyetde oduncaq qırıb samovar
qaynadan kim, yas çadırı quran kim, öz
aralarında söhbet eleyen kim. Evde de qadın
mollası cenazenin başının üstünde ağı deyir,
qadınlar ise ağlaşırdılar. Sevil ise... Başdan-
ayağa qara geyinmiş, üzünden kederle beraber
yorğunluq ve yuxusuzluq oxunan Sevda otaqdan
çıxıb ağır ve yorğun addımlarla eyvana, oradan
da çöle çıxdı. Olanlar tam menası ile hele ona
çatmır, özünü havada hiss eleyirdi. Pillekene
çıxıb beş-altı addım düşmüşdü ki, qefilden
gözleri qaraldı, ayağının altından yer qaçdı.
Bir anlıq özünden keçdi. Özüne gelende ise başı
qonşu oğlu Faiqin sinesinde, sol eli elinde idi.
Faiq sağ elini onun beline dolayıb özünü ona
dayaq ederek ayağa qaldırmağa çalışırdı.
Gözlerini qaldırıb teeccüble ona baxanda ise
Faiq:
-Yaxşısan?-deye telaş ifade eden baxışlarla
ona baxırdı.
Bu vaxt heyetde

<< 1 ... 343 344 [345] 346 347 ... 410 >>