olan diger qonşu kişiler de ora
yaxınlaşmış, gah qeribe-qeribe onlara baxır,
gah da Sevdadan halını xeber alırdılar. Sevda
ise biraz özüne gelib:
-Men...men yaxşıyam.-deye Faiqden aralandı.
Elini elinden çekmek isteyende Faiq özünü
yaxınlaşdırıb ona sarı eyilerek:
-Özünü bu qeder üzme, özüne yaxşı bax. Sen
mene lazımsan.-dedi.
Bu dünyası başına yıxılan Sevdanın içine sanki
bir yüngüllük getirdi, üreyi titredi. Faiq ise onu
özünden aralayıb elini elinden çeke-çeke
gözlerine baxıb keder qarışıq bir tebessümle
gülümsedi. Bu vaxt qapıda bir maşın dayandı.
Darvaza yarıya qeder açıq olduğundan ireli
boylanan Sevda ağ maşından düşen İsmayılı
görüb biraz teeccüb, biraz da heyecanla qapıya
doğru getdi. Arxa qapıdan düşen ve keder
qarışıq maraq dolu ifade ile içeri boylanan
qadını tanımasa da bunun Ismayılın anası
olduğunu yeqin etmişdi. İsmayıl darvazaya
yaxınlaşan Sevdaya baxıb meyus şekilde astaca:
-Allah rehmet elesin.-dedi.
-Allah razı olsun.-Sevda da eyni terzde cavab
verdi.
-Bacısıdır.-deye Ismayıl anasına Sevdanı işare
eledi. Sonra yeniden Sevdaya baxıb-
Mamamdır.-dedi.
-Allah rehmet elesin, qızım. Allah ananın qalan
ömrünü size versin.-deye Dilare xala
ağlamsınaraq yaxınlaşıb onu qucaqladı.
-Allah razı olsun, xala.
Bu vaxt İsmayıl el verib maraqla ona baxan
Faiqle görüşürdü.
-Menim qızım haradadır?-Dilare xala
Sevdadan aralanıb eve baxaraq soruşdu.
Sevdanın heç ne anlamamıştek ona baxdığını
görende ise azca gülümseyerek-Sevili
soruşuram.-dedi.
-Sevili dünenden beri özüne getire bilmirik.
Ayılır, tezeden üreyi gedir. Gece skoru
çağırmışdıq, geldi, iyne zad vurdu, getdi.
-Bes mene niye xeber elememisen?-İsmayıl
qaşlarını çataraq ciddi ses tonu ıen soruşdu.
-Men sene ne deyeydim, ay İsmayıl? Menden de
böyükler var burada. Hem de gelib
neyleyecekdin?
-Meni onun yanına apar da.-Dilare xala
yeniden dillendi. Sevda razı şekilde başını
yelleyib ona pillekeni işare eledi. Bir-iki addım
atan Dilare xala sonra dönüb arxasınca

<< 1 ... 344 345 [346] 347 348 ... 410 >>