otaqdan çıxdı.
Dilare xala ise bu arada telefonunu çıxarıb
İsmayılı yığaraq yuxarı çıxmasını dedi. Biraz
sonra Sevilin xalası da otağa geldi. Dilare xala
eyni sözleri ona da dedi. Reaksiyasından onun
da bacısının vesiyyetinden xeberdar olduğu
bilinirdi. Evvel biraz nem-nüm elese de, Dilare
xalanın tekidli xahişinden sonra razılaşdı. Artıq
İsmayıl da yuxarı çıxıb otağa gelmişdi. Sevili
rengi qaçmış, huşsuz halda yatan görcek üzü
telaş dolu meyus bir ifade aldı. Onu tek qoyub
getdiyi üçün üreyinde özünü danladı da. Sonra
anasının gösterişi ile yaxınlaşıb Sevili qucağına
götürerek evvel otaqdan, sonra evden çıxdı.
Anasının ve Sevdanın kömeyile onu maşına
qoydu. Dilare xala keçib arxa terefde oturdu,
Sevilin başını ayaqlarının üstüne aldı. İsmayıl
ise sükan arxasına keçib maşını işe salaraq
süretle oradan uzaqlaşdı.İki saat sonra. İsmayılgil Sevili xestexanaya
yatırmış, indi de onun özüne gelmeyini
gözleyirdiler. Bu arada Elinin dünen başına
gelenleri ve onun da burada yatdığını öyrenen
İsmayıl ona baş çekmeyi de unutmamışdı. Bir
xeyli onunla söhbet elemişdi ki (İsmayıl danışır,
Eli ise mimika ve jestlerle cavab verirdi),
anasının “Asagi gel” mesajı ile onunla
sağollaşıb yanından ayrıldı. İlk ağlına gelen şey
Sevilin oyanmağı olmuşdu. Lakin iki mertebe
aşağı enib palatanın qabağına çatanda qapının
açıq, tibb bacılarının gir-çıxda olduğunu görcek
telaşla qaçaraq içeri girdi. Sevil açıq pencerenin
qabağında dayanmış, ağlaya-ağlaya tekidle heç
kimi özüne yaxınlaşmağa qoymurdu. Tibb
bacıları, hekim ve Dilare xalanın yalvarışlarına
ehemiyyet vermir, onların üstüne qışqırır,
acılayırdı.
-Ne olub burada?-İsmayıl üzünde telaş ve
teeccüb dolu ifade ile içeri girdi.
-Bilmirem, ay bala, bilmirem. Bayaqdan “özümü
atacam”deyib durub. Sistem-mistem, hamısını
çıxarıb atıb. Ne illah eleyirik, xeyei yoxdur.-
Dilare xala ağlamsınaraq narahat halda oğluna
baxdı.
-Sevil, canım, bir özüne gel, bir sakitleş.-
İsmayıl ehtiyatla ona yaxınlaşmağa

<< 1 ... 346 347 [348] 349 350 ... 410 >>