arasında qoyub oturdu. Ramin ise
susmaq bilmir, çekici eyni mıxa vurub dayanırdı.
Xeyal birteher onu sakitleşdirib bunu haradan ve
nece öyrendiyini xeber aldı. Sonra bir-bir bu
hadise ile bağlı bildiklerini ona danışdı. Elinin bu işde yarı-yarıya günahsız olduğunu
dedi. Sonra bu meselenin ele buradaca
bağlanmasını, dördünden başqa da heç kimin
bilmeyeceyine dair ikisini de tenbehledi. Xeyala,
Elinin mesumluğuna inansa da, Ramin hele ki,
özünü sındırmır, daxili peşmançılığını üzündeki
qezeb ifadesi ile örtmeye çalışırdı.
Esli xala ayaq üstde, elleri qoynunda
xestexananın penceresinin qabağında
dayanmışdı. Fikirli idi. Gözlerini yola dikib
oğlunun bundan sonrakı taleyi barede
düşünürdü. Hekimler yaddaşının geri geleceyini
deyirdiler, amma bunun ne vaxt olacağını
bilmirdiler. Diger terefden onu narahat eleyen
bir mesele de dünen uydurduğu yalan idi.
Yaddaşı qayıdandan sonra oğlu ona yalan
danışıldığını, esl sevdiyi qızın İnci olduğunu
öyrenende ne nece reaksiya verecekdi? Bu onun
üçün ikinci sarsıntı olardı. Amma özü de buna
mecbur idi. İnci deyilen qızın oğlunu xoşbext
yox, eksine, daha da bedbext eleyeceyini
düşünürdü. Ona göre de bele bir xeyirxah yalana
ehtiyacı var idi. Asya haqqında düşünmeye
başladı. Bu qız ilk baxışdan ona xoş tesir
bağışlamışdı. Oğlu ile de bir sinifde
oxumuşdular, yeni, illerdir bir-birilerini
tanıyırdılar. Esli xalaya göre "Pis olmazdı
eslinde." Belece pencereden aralanıb düşünceli
ve ağır addımlarla palataya doğru getmeye
başladı. Pillekene çatmışdı ki, bu vaxt pilleleri
qalxan Asyanı görüb sevincek gözleri parıldadı.
Üreyinin temiz vaxtına düşmüşdü deyesen, Allah
onun sesini eşitmişdi. "Bu qız bu gün bura
gelibse gelibse, demeli onda da nese var." deye
sevinmişdi ki, bu vaxt Asya ile beraber qalxan ve
göz-qaşla sanki ondan nese soruşan oğlanı
görcek duruxdu. "Bu kimdir?"
-Salam, Esli xala, necesiniz?-Asya onunla
üzbeüz dayanıb gülümsemeye çalışaraq soruşdu.
-Salam qızım, xoş gelmisen.-Esli xala

<< 1 ... 351 352 [353] 354 355 ... 410 >>