qapını
çırparaq örtmesinden de belli olurdu. Növbeti
diksinen Eli oldu. Bele ki, o yatdığı yerden
diksinerek gözlerini açdı, donuq nezerlerle
etrafa baxdı. Dişi damağını kesen Akif emi
uşaqlarına yaxınlaşa-yaxınlaşa bir gözü
Raminde:
-Ayan, çıx bayıra!-deye amirane terzde qızına
dedi.
-Papa, ne olub?-Ayan telaşla ayağa qalxdı.
-Qardaşınla işim var.
-Ne iş, ne olub axı?
-Ay qız, sene aid olsaydı, çıx deyerdim?! Onsuz
da esebiyem, çıx deyirem, çıx da!
ayan daha heç ne soruşmadan otaqdan çıxdı.
Atasının xasiyyetini bilirdi. Ona bele sesini
qaldırırırdısa demeli, nese qanını emelli-başlı
qaraltmışdı. Çünki Akif emi uşaqlarına, xüsusile
de qızlarının üstüne boş yere bele qışqırmazdı.
Eli ise hele de ne olduğunu başa düşmeden
donuq, bir o qeder de qorxaq nezerlerle gah Akif
emiye, gah da Ramine baxırdı.
-E, qoduq, kimlere döyülmüsen?!-Akif emi
bayaqkı esebi ifade ile oğluna baxdı.
-Dedim axı tanımıram.-Ramin qorxa-qorxa
atasına baxaraq dillendi.
-Gözünün içine qeder yalan deyirsen! E, küçük,
bir balaca boyunla meni barmağına dolamısan?!
Seni böyütdüm, yemek verdim, tehsil verdim ki,
axırda başıma bu oyunu açasan?! Senin
narkobanda ile ne işin var?!-esebinden
qıpqırmızı qızarmış akif getdikce sesini
qaldırırdı.
-Papa, ne narkobanda?-Ramin teeccüb ve
telaşdan gözleri berelmiş halda atasına baxırdı.
-Menden soruşursan? Boynuna al, sen de
istifade eleyirsen?
-Ay papa, yoox! Sen ne danışırsan? Men heç
onların...
-Mene nağıl danışma! Kişi kimi boynuna al,
istifade eleyirsen, ya yox?!
-Vallah yox, papa. Menim ağlım başımdadır.
Niye bele bir şey eleyim ki?
-Qanını yoxladacayıq. Ve hünerin var, qanında
o zibilden çıxsın. Sen öl, seni onlardan da beter
döyecem, sınmayan sümüyün qalmayacaq.-Akif
emi bunları deyib eyni esebi halda çöle çıxdı.
Ramin ise telaşla onun arxasınca baxırdı.
Sonra:
-Ay daa, yaman yerde axşamladıq. Bu kişi
mene bir narkoman dememişdi, onu da dedi.
Başa düşmedim e, Rüqayenin atası bele işlerle
meşğuldur

<< 1 ... 358 359 [360] 361 362 ... 410 >>