tutdu.-Her ne
olursa, olsun, senin yanında olacam. Teki sen
elimi buraxma. Tekce mene emanetsen deye yox,
seni sevirem ve ömrümün sonuna qeder seni
yanımda isteyirem deye.
Sevil yene kövrelmişdi. İsmayılın elini sıxıb
qemgin şekilde ona baxaraq:
-Çox sağol,-dedi,-sen olmasaydın, men
neyleyerdim?
-Esas sen olmasan, men neyleyerem?-elini
elinden çekib yanağını oxşadı.-Sevgilim, deniz
gözlüm, sebrli ol. Bilirem, çetindir, amma
ananın xetrine özünü ele almağa çalış. O seni
xoşbext görmek isteyerdi.-dedi. Ele bu vaxt
üstünde dayandığı nerdivan silkelendi ve
İsmayıl diksinib etrafına baxa-baxa, hem de
pencereden berk yapışdı.-Kanka, niye dinc
dayanmırsan? Az qala, yıxılacaqdım.-deye
sonra aşağıda nerdivanı tutan Emreye
acıqlandı.
-Kusura baxma ya, kanka. Şarkı bitmişti, onu
değiştiriyordum.-Emre qulaqlığın bir naqilini
qulağından çıxarıb aşağıdan yuxarı seslendi.
-Başlayacam indi senin şarkına da, sene de.
Bir defe de olsun, yarıtmırsan ha. Heç şarkının
yeridir?
-Çok konuşmasan iyi olur. Şu anda elimdesin
çünkü. Sonra ne olur, ne olmaz.-yarızarafat,
yarıciddi İsmayılı hedeleyen Emre sonra-
Merhaba yenge, nasılsın?-deye Sevile seslendi.
-Salam,yaxşıyam, sağol.-Sevil ise heyretle
onlara baxırdı.
Bu vaxt heç birinin gözlemediyi ve çox da
İsmayılın qorxduğu bir şey oldu. Dilare xala
geldi.
-Ade, İsmayıl, ne gezirsen orada?! Qonum-
qonşu size baxır, bu ne oyudur, çıxırsan?!
-Ay daa...-İsmayıl onun sesine diksinib yerinde
sendeledi, sonra tez nerdivandan ve pencereden
yapışıb özünü ele almağa çalışdı.-Eee..men...­
Sevil teıefonu açmırdı, men de narahat oldum.
-Narahat oldun, zeng ele, menden soruş, daha
meymun kimi pencereye niye dırmaşırsan? Sevil,
qızım, keç içeri.-Sevil tutulub tez pencereni
örterek perdeni çekdi. Dilare xala ise elleri
qoynunda gah Emreye, gah da oğluna baxırdı.-
Utanmırsınız siz?! Gerek camaatı özünüze
güldüresiniz? Emre, deyek ki, bu dostunun başı
xarab olub, göylerdedir, senin ki ağlın
yerindedir, buna

<< 1 ... 361 362 [363] 364 365 ... 410 >>