dolu bir ifade almışdı.
-İnci, qızım, biz deyesen vaxtsız gelmişik.
Bunun adaxlısı yanında imiş.-Vaqif emi ona göz
eleyerek dillendi.
-He, Vaqif emi, görünür bizim Mixaylonun
yaddaşı yavaş-yavaş yerine qayıdır, adaxlasını
da xatırlamağa başlayıb.-İnci ise kinayeli idi.
O, kinaye dolu tebessümle Asyaya baxır, başını
yelleyirdi.
-Yoox, biz... prosto men...geldim ki, ona baş
çekim...-Asya ne qeder elese de İncinin kinayeli
baxışlarından qaçıb özünü müdafie eleye
bilmirdi.
-Siz bizi sehv başa düşdünüz, o mene nese
deyirdi.-Mehdi de tutulmuşdu, bilmirdi niye,
amma özünü İncinin qabağında günahkar hiss
eleyirdi.
-Ede, yaxşı görüm, guya biz cavan olmamışıq?-
Vaqif emi zarafatla ona göz vurub elindeki
meyve zenbilini masanın üstüne qoydu.
Bu vaxt telefonuna zeng gelen Asya sanki bu
fürseti gözleyirmiştek çöle çıxdı. Mehdi ise
günahkarlara xas ürkek baxışlarını İnciden
qaçıra-qaçıra:
-Vaqif emi, vallah yox, o doğrudan da mene
nese demek isteyirdi. Deyirdi bu hamımız çox
vacibdir. Ona göre de sözümü kesmek üçün elini
elimin üstüne qoymuşdu.
-Vacibdir?-dalağı sancmıştek gözleri iri açılan
İnci evvelce narahat şekilde Vaqif emiye baxdı.
Neçe vaxtdır bu işin içinde olan Vaqif emi de
söhbetin neden getdiyini anlamışdı. İnci sonra
vaxt itirmeden çöle çıxdı. Sağa-sola boylanırdı
ki, Asyanı pencerenin qabağında telefonla
danışan görüb ona sarı getmeye başladı. Asya
ise İncinin ona yaxınlaşıb ellerini qoynunda
çarpazlayaraq sual dolu baxışlarla ona
baxdığını görse de söhbetini yekunlaşdırmaq
istemirdi. Nehayet Emille sağollaşıb telefonu
söndürüb cibine qoydu. Biraz evvel onları o
veziyyetde gördüyü üçün özünü İncinin
qabağında günahkar hiss eleyirdi.
-Asya, men sene ne demişdin, sen neyleyirsen?-
İnci döze bilmeyib dillendi.
-İnci, vallah veziyyet ele deyil. Men ona prosto
söz deyecekdim. Yeni o gördüyün...
-Men de ele onu deyirem de. Senin o hamımız
üçün vacibdir dediyin söz Mehdinin keçmişi ile
bağlıdır?
-Hhheee...yyoo...-Asya

<< 1 ... 368 369 [370] 371 372 ... 410 >>