davam eleyek deyirsen, davam eleyek
de.-Züleyxa bu defe nazla çiyinlerini çekdi.
Lakin bu vaxt yanlarından keçen iki mekteblini
görüb telaşla-Mekteb! İş!-deye celd ellerini
onun ellerinden çekdi.-Başımı qatdın, işe de
gecikdim.-tez telefonu çıxarıb saata baxdı. -
Zenge beş deqiqe qalıb. Guya tez gelmişdim,
defterleri yoxlayacaqdım. Ay seni!
-Yene başını qatdım, he? Sencanı bağışla.
Yaxşı, onda gecikme, tez get.
-Yaxşı, helelik.-Züleyxa yeyin addımlarla
ondan uzaqlaşırdı.
-Neçede çıxırsan?
-Bu gün gec çıxacam, haradasa altıda. Amma
indilik gelme, atam işden çıxanda meni götürür.
Axşam danışarıq.
-Yaxşı, helelik.
Bir müddet onun arxasınca baxan Coşqun
Züleyxa mektebin qapısından girenden sonra
oradan uzaqlaşmağa başladı.İsmayıl sanki kimdense gizlenirmiştek qorxaq
nezerlerle sağa-sola boylanaraq evlerine
yaxınlaşdı. Elini desteye atıb yavaşca aşağı
eydi. Qapı açıq idi. Heyretle gözlerini bereldib
memnun şekilde dodaqlarını büzdü. Qapını
astaca aralayaraq oğrun-oğrun içeri boylandı.
Heyet boş idi. Vaxt itirmeden içeri keçerek evin
qapısının da açıq olub olmadığını yoxlamaq
istedi. Bu da açıq idi. Her şeyin bu qeder sade
ve rahat alınacağını gözlemirdi. Yolboyu
gelerken uzun-uzadı qapını döyeceyini, qapıya
gelen anasının onu burada görüb uzun-uzadı
danlayacağını ve uzun-uzadı yalvar-yaxardan
sonra eve buraxılacağını düşünmüşdü.
-Günüme bax e, öz evime de oğru kimi girirem.
Ele bil qonum-qonşu iş-gücünü buraxıb bizim evi
güdür. Burada deyibler e, qonşu qonşu olsa kor
qız ere geder. -özünü monoloquna o qeder
qapdırmışdı ki, içeri keçib arxasınca qapını
nece çırpdığını da bilmedi. Sonra tez dodağını
dişleyib narahat şekilde bir qapıya, bir de
içeriye baxdı.
-Dilare xala sizsiniz?-bu vaxt metbexin
qapısında bir elinde köpüklü sünger, birinde
boşqab görünen Sevili görcek üzündeki telaş
teeccüb dolu bir tebessümle evez olundu. Sevil ise
onu görüb ne edeceyini bilmeden utancaq
baxışlarla gözlerini qaçırıb içeri qayıtmaq

<< 1 ... 373 374 [375] 376 377 ... 410 >>