istedi.
-Qız, bu ne haldır? Olmaya işledirler seni?-
lakin İsmayılın sualı onu geri qayıtmağa mecbur
eledi. Heç ne olmamıştek:
-Ne olub ki? Dilare xalaya kömek eleyirem de.-
deye süngerli eli ile üzüne düşen tellerini kenara
iteledi. Bu vaxt yanağı süngerin köpüyüne
bulaşdı.
-Dayan, dayan,-İsmayıl onun bu halına içden
gülümseyerek yaxınlaşıb yanağını sildi,
sonragözlerine baxıb köks ötürerek-Anamın
gelini.- deye pıçıldadı.Sevil ise ise bayaqkı
utancaqlıqla gülümseyib gözlerini qaçırdı.- Ele
bil yuxudayam. Seni düşünmeyi bele özüme
qadağan etmişken indi seni bu evde görmek ve
tezlikle de bu evde gelin olacağını xeyal
elemek...tesevvür eleye bilmezsen men nece
xoşbextem.-İsmayıl elini yanağından, sevgi dolu
nezerlerini ise üzünden çekmezken bu
veziyyetden narahat olan Sevil onu özünden
uzaqlaşdıraraq:
-İsmayıl, yaxşı deyil, Dilare xala indi gelecek.-
deye dillendi.
-A, doğrudan ha, mama hanı?-İsmayıl eve
niye bele rahat gire bildiyinin cavabını
tapmışdı.
-Qonşuya gedib.
-Qonşuya gedib? Seni teklif qoyub? Başqa vaxt
mesuliyyetden danışır.
-Yox, tek deyilem.-Sevil başı ile yuxarını işare
eledi.
-Kim var ki?
-Leyla gelib.
-Leyla?-İsmayıl maraq ve teeccüble qaşlarını
çatıb yuxarı boylandı. Sonra bezgin şekilde
Sevile baxıb-Sen mamanı görürsen? Senin bu
qayınanan bilirsen nece bir arvaddır? Özü bu
gün seher meni obede de çağırır, sonra da
durub Leylanı çağırır.-deye başını buladı.
-Leyla onsuz da gelecekdi, dünen axşam zeng
elemişdi. İsmayıl, xahiş eleyirem bir anan
haqqında bele danışma. Heç olmasa, mene bax,
ders götür. Anan üçün burnunun ucunun
göyneyeceyi, amma bu bu göynertinin
keçmeyeceyi vaxtların olacaq. Ona göre de
valideynlerinin qedrini bil. Yetimlik çox pis
şeydir.-Sevil qeherlenmiş, gözleri dolmuşdu.
-Sevgilim, bağışla.-İsmayıl peşman üzre ifadesi
alıb onun başını sinesine sıxdı.
-Aha, tutdum sizi!-lakin bu sadece bir neçe
saniye çekdi. Pillekenin başında görünen
Leylanın sesine diksinib

<< 1 ... 374 375 [376] 377 378 ... 410 >>